Η Μαρία είναι υπεύθυνη προμηθειών και εργάζεται στην εταιρεία Χ. Πρόσφατα την προσέγγισε ο Νίκος, πωλητής αναλωσίμων πληροφοριακών συστημάτων, ο οποίος της έκανε μια ιδιαίτερα δελεαστική προσφορά. Της έδωσε μια πολύ σημαντική έκπτωση στα βασικά αναλώσιμα που προμηθεύεται η Χ από ανταγωνιστική του εταιρεία με αποτέλεσμα να δημιουργείται σημαντική εξοικονόμηση για την εταιρεία Χ σε περίπτωση αλλαγής προμηθευτή.
Επιπλέον ο Νίκος προσέφερε προσωπικά στην Μαρία αμοιβή με την μορφή ποσοστού, ύψους 1% επί των παραγγελιών που θα του δώσει, σαν ένδειξη αναγνώρισης για την επιπλέον προσπάθεια που απαιτείται από μέρος της σε περίπτωση αλλαγής προμηθευτή (ακύρωση υπαρχόντων συμβολαίων, σύνταξη και υπογραφή νέων συμβολαίων, κλπ.).
Τι θα συστήνατε στη Μαρία να κάνει;
Να ενεργήσει ώστε η εταιρεία της να αλλάξει προμηθευτή ή όχι;
Δικαιολογήστε την απάντηση σας.
47 σχόλια:
Από την εκφώνηση, στην οποία αποτυπώνεται πλήρως η παρούσα κατάσταση, προκύπτει σύγκρουση μεταξύ δύο βασικών ηθικών αρχών : της ωφελιμιστικής αρχής και του κανόνα του ολισθηρού κατήφορου. Η Μαρία, δηλαδή, βρίσκεται μπροστά σε δύο μονοπάτια. Το πρώτο είναι να δεχτεί την προσφορά του πωλητή εξασφαλίζοντας σημαντική εξοικονόμηση για την εταιρεία της και μια επιπρόσθετη αμοιβή για την ίδια (ωφελιμιστική αρχή) και το δεύτερο να δεχτεί την προσφορά για τα βασικά αναλώσιμα απορρίπτοντας όμως την προσφορά για το άτομό της (ακολουθώντας τον κανόνα του ολισθηρού κατήφορου, σύμφωνα με τον οποίο αν απαγορεύεται στα μέλη της εταιρείας να 'χρηματίζονται' επανειλημμένα, δεν είναι σωστό ούτε κι η Μαρία να 'χρηματιστεί' έστω και μία φορά).
Υπό αυτές τις συνθήκες, τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι η εταιρεία Χ, η Μαρία, ο Νίκος και η εταιρεία του Νίκου. Η εταιρεία Χ επιθυμεί μια συμφωνία που θα μεγιστοποιήσει τα οφέλη και θα μειώσει τα κόστη της, ενώ η Μαρία επιδιώκει μέσα από το όφελος της επιχείρησης να ικανοποιήσει δικές της επιθυμίες ( π.χ. μια πιθανή αύξηση μισθού λόγω αύξησης της κερδοφορίας της εταιρείας). Αντίστοιχες είναι οι επιδιώξεις του Νίκου και της επιχείρησης όπου εργάζεται.
Η προσφορά που προτείνει ο Νίκος στη Μαρία είναι μια επιλογή που ικανοποιεί τόσο τον ίδιο και την εταιρεία του, μιας και επιτυγχάνεται η πώληση, όσο και τη Μαρία και την εταιρεία Χ (για λόγους που αναφέρθηκαν). Η Μαρία θα μπορούσε να δεχτεί εξ'ολοκλήρου την πρόταση του Νίκου ή να αποδεχτεί μόνο την προσφορά για τα αναλώσιμα χωρίς την πρόσθετη αμοιβή της. Θεωρώ πως τελικά θα πρέπει να καταλήξει στην τελευταία εναλλακτική. Με τον τρόπο αυτό θα πάρει την πιο ωφέλιμη για την επιχείρηση απόφαση, χωρίς όμως να μεγιστοποιήσει και το δικό της όφελος προβαίνοντας σε μια ενέργεια μεμπτή τόσο για την προσωπική όσο και για την επιχειρησιακή ηθική.
( 5060110 )
Σίγουρα προσωπικά για την Μαρία η προσφορά του Νίκου επιφέρει κέρδος.Το ίδιο και για το ταμείο της επιχείρησης. Η απόφαση της Μαρίας θα εξαρτηθεί αρχικά από την ηθικότητα της, δηλαδή το αν θα παίξει ρόλο ο χρηματισμός της,από τη συντηριτικότητα της και από τις υπάρχουσες σχέσεις της επιχείρησης με το σημερινό προμηθευτή.Για μένα το ποσοστό που προσφέρει ο Νίκος στη Μαρία επισημαίνει οτί ο στόχος του προμηθευτή αυτού είναι να κερδίσει τον ανταγωνισμό και η στρατηγική του καθόλου πελατοκεντρική. Επομένως, θα πρότεινα στη Μαρία να παραμείνει στον παρόν προμηθευτή και εάν αποζητά η έταιρεια της καλύτερη προσφορά να συζητησεί μαζι του.
(5060071)
Η Μαρία, ως υπεύθυνη προμηθειών, οφείλει να επιλέξει οποιαδήποτε ενέργεια αποφέρει το μεγαλύτερο όφελος για την επιχείρηση στην οποία εργάζεται. Στην προκειμένη περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσφορά του Νίκου οδηγεί την εταιρεία σε εξοικονόμηση πόρων, η Μαρία πρέπει να σκεφτεί σοβαρά την αλλαγή προμηθευτή. Κατά τη γνώμη μου, αν η προσφορά του Νίκου έχει μακροπρόθεσμο ορίζοντα, δηλαδή αν η εξοικονόμηση μπορεί να συνεχιστεί σε βάθος χρόνου, ορθό θα ήταν να ενεργήσει ώστε η εταιρεία της να αλλάξει προμηθευτή. Βέβαια, αυτό θα προκύψει αφενός από τη διαπραγματευτική της ικανότητα και αφετέρου από την ειλικρίνεια του πωλητή.
Όσον αφορά την προσφορά για το 1%, η Μαρία καλό θα ήταν να σκεφτεί ότι είναι στα πλαίσια των παραπλανητικών τακτικών που ακολουθούν οι πωλητές ορισμένες φορές προκειμένου να πείσουν τους δυνητικούς αγοραστές. Πρέπει να εξηγήσει στον πωλητή, αλλά κυρίως να λάβει υπόψη η ίδια ότι η προσπάθεια που θα καταβάλει για την ακύρωση των υπαρχόντων συμβολαίων και για τις υπόλοιπες διαδιαστικές ενέργειες που απαιτούνται, εντάσσονται στις αρμοδιότητές της, είναι μέρος της ευθύνης που έχει αναλάβει απέναντι στην επιχείρηση και φυσικό αποτέλεσμα των αποφάσεων που απαιτεί η θέση που έχει αναλάβει.
Συνοψίζοντας, συστήνω στη Μαρία να προχωρήσει σε αλλαγή προμηθευτή, αν αυτός πληροί προυποθέσεις όπως η ειλικρίνεια και η εμπιστοσύνη, καθώς το όφελος για την επιχείρηση είναι σημαντικό και να αγνοήσει την προσφορά του για την αμοιβή με μορφή ποσοστού.
5060094
Για να βοηθήσουμε τη Μαρία να απαντήσει σε αυτό το δίλημμα θα πρέπει να ακολουθήσουμε τη διαδικασία της ηθικής ανάλυσης, η οποία προβλέπει 5 βήματα.
Τα γεγονότα έχουν ως εξής : Η Μαρία ως υπεύθυνη προμηθειών της εταιρείας Χ δέχτηκε μια πολύ δελεαστική πρόταση από το Νίκο, ο οποίος είναι πωλητής αναλωσίμων πληροφοριακών συστημάτων. Συγκεκριμένα, της πρότεινε μια πολύ σημαντική έκπτωση στα βασικά αναλώσιμα που τώρα προμηθεύεται η Χ από ανταγωνιστική εταιρεία. Ταυτόχρονα, της προσφέρει αμοιβή με την μορφή ποσοστού, ύψους 1% επί της αξίας των παραγγελιών που θα του δώσει, σε περίπτωση που αλλάξει προμηθευτή.
Η σύγκρουση που αντιμετωπίζει η Μαρία δεν είναι τόσο προφανής. Το ηθικό ζήτημα που αντιμετωπίζει δεν είναι το αν θα αλλάξει ή όχι προμηθευτή, γιατί εφόσον η εταιρεία του Νίκου προσφέρει σημαντική έκπτωση σίγουρα συμφέρει οικονομικά την εταιρεία Χ να την προτιμήσει ,αφού πρώτα εξακριβώσει και την αξιοπιστία της. Το ηθικό δίλημμα είναι το εξής: Πρέπει ή όχι η Μαρία να δεχτεί την «προσωπική αμοιβή» που της προσφέρει ο υποψήφιος προμηθευτής;
Τα ενδιαφερόμενα μέρη , δηλαδή οι παράγοντες που ενδιαφέρονται για το αποτέλεσμα είναι οι εξής: Η εταιρεία Χ, ο υποψήφιος προμηθευτής, ο υπάρχων προμηθευτής , η Μαρία και ο Νίκος. Η εταιρεία Χ αναζητά έναν αξιόπιστο συνεργάτη που θα της προσφέρει ποιοτικά και αξιόπιστα προϊόντα εγκαίρως και με το μικρότερο κόστος. Ο υποψήφιος συνεργάτης επιδιώκει μια καινούρια μεγάλη συμφωνία ενώ ο υπάρχων συνεργάτης επιθυμεί να διατηρήσει την συγκεκριμένη συνεργασία με την εταιρεία Χ. Ο Νίκος θέλει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του εργοδότη του και ταυτόχρονα τα δικά του προσωπικά συμφέροντα, δηλαδή την επιβράβευση που θα έχει για την καινούρια συνεργασία ( bonus, κύρος, προσωπική ικανοποίηση). Τα ίδια ακριβώς θέλει να πετύχει και η Μαρία, μόνο που στη δική της περίπτωση υπάρχει και ένα πρόσθετο όφελος: η «προσωπική αμοιβή» που θα κερδίσει με το κλείσιμο της νέας συμφωνίας.
Οι δυνατές επιλογές για τη Μαρία έχουν ως εξής: Μπορεί, για να αποφύγει το δίλημμα, να παραμείνει στον παλιό προμηθευτή και να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους της συνεργασίας τους. Όμως κάτι τέτοιο θα ήταν οικονομικά επιζήμιο για την Χ. Από την άλλη μπορεί να δεχτεί την πρόταση του Νίκου και να κλείσει τη συμφωνία παίρνοντας και τη δική της αμοιβή. Κάτι τέτοιο θα ωφελούσε οικονομικά την επιχείρηση Χ, τον καινούριο συνεργάτη, το Νίκο και , προφανώς, την ίδια. Έτσι, θα ενεργούσε με βάση την Ωφελιμιστική Αρχή, κατατάσσοντας πρώτα σε σειρά προτεραιότητας τα δικά της οικονομικά συμφέροντα. Τέλος, η Μαρία μπορεί να επιλέξει τη συνεργασία με το Νίκο χωρίς, όμως, να δεχτεί το ποσοστό που της προσφέρει. Εδώ θα ακολουθήσει την αρχή της Κατηγορηματικής Επιλογής του Εμμανουήλ Καντ. Αρκεί να ρωτήσει τον εαυτό της το εξής : Πού θα οδηγούνταν η επιχείρηση αν όλοι αποζητούσαν τέτοιες ανταμοιβές; Προφανώς τα προσωπικά συμφέροντα δε θα συμπίπτουν κάθε φορά με αυτά του οργανισμού, όπως στη δική της περίπτωση. Αφού αυτή η ενέργεια δεν είναι σωστή για όλους τους άλλους, τότε δεν είναι σωστή ούτε για την ίδια.
Επομένως θα συμβούλευα τη Μαρία- εφόσον είναι σίγουρη για τις δυνατότητες και την αξιοπιστία της- να επιλέξει την εταιρεία του Νίκου, αλλά να αρνηθεί ευγενικά οποιαδήποτε ανταμοιβή, καθιστώντας σαφές ότι για την εταιρική κουλτούρα της Χ κάτι τέτοιο είναι ηθικά επιλήψιμο. 5060106
Η Μαρία ως Υπεύθυνη Προμηθειών έχει ως βασικό της μέλημα να προσπαθεί να έχει την καλύτερη ποιότητα στην πιο συμφέρουσα τιμή για την εταιρεία της. Μια πιο ενδιαφέρουσα από οικονομικής πλευράς πρόταση θα έπρεπε να ήταν αποδεκτή. Συνεπώς εάν απλώς υπήρχε μια (με βάση κοινά συμφωνημένα συγκρίσιμα ποιοτικά και ποσοτικά στοιχεία) αντικειμενικά καλύτερη προσφορά θα έπρεπε η Μαρία να αλλάξει προμηθευτή.
Η, επιπλέον, αμοιβή του 1% είναι το πρόβλημα για τους ακόλουθους λόγους:
• Συνιστά δωροδοκία. Δεν μπορεί υπάλληλος μιας εταιρείας η οποία έχει δεσμευτεί με συγκεκριμένο κώδικα επαγγελματικής δεοντολογίας να αποδέχεται επιπλέον χρήματα για εργασία για την οποία καλείται να κάνει με βάση συγκεκριμένους λόγους και για την οποία πληρώνεται.
• Συνιστά επικίνδυνη λογική εκ μέρους του πωλητή. Ο πωλητής θα έπρεπε να μένει στο γεγονός ότι η εταιρεία Χ κερδίζει αφού παίρνει το ίδιο προϊόν σε καλύτερη τιμή από τον ανταγωνιστή του. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσφέρει επιπλέον αμοιβή ή/και κίνητρο. Επιπλέον, εάν ο συγκεκριμένος πωλητής έχει αυτή τη λογική (ενός επιπλέον ποσοστού προσωπικής αμοιβής της Μαρίας) σημαίνει ότι αυτή τη λογική τη χρησιμοποιεί και σε άλλους υπεύθυνους προμηθειών δημιουργώντας «ομάδες άμεσης επιρροής» και
• Συνιστά παραπλανητική λογική και διαστρέβλωση της αγοράς εκ μέρους του. Στην παρούσα φάση ο πωλητής όντως έκανε την καλύτερη προσφορά. Εάν η Μαρία αποδεχθεί το 1% (με την επίφαση μιας επιπλέον εργασίας που έτσι κι αλλιώς θα έκανε σε περίπτωση αλλαγής προμηθευτή) θα αναγκαζόταν να δημιουργήσει «σχέση εξάρτησης με τον πωλητή». Σε αυτή την περίπτωση ο πωλητής θα μπορούσε να επικαλεστεί την επιπλέον προσωπική αμοιβή του 1% στο μέλλον όταν, με βάση πάντοτε αντικειμενικά κριτήρια, η προσφορά του να ήταν ψηλότερη φέρνοντας τη Μαρία σε πολύ δύσκολη θέση…
(5060109)
Ναι μεν η πρόταση του προμηθευτή είναι δελεαστική αλλά το επιπλέον ποσοστό που προσφέρει στη Μαρία γεννά ερωτήματα για το αν είναι αξιοπιστος ο προμηθευτής και αν η Μαρία θα δημιουργήσει σχέση εξάρτησης μαζί του αφού δεχτεί το επιπλέον ποσοστό. Κάτα τη γνώμη μου η Μαρία δεν πρέπει να δεχτεί το επιπλέον ποσοστό, γιατί σύμφωνα με την κατηγορηματική επιλογή αν μια επιλογή δεν είναι σωστη για όλους τότε δεν είναι σωστή για κανέναν, άρα ούτε για τη Μαρία.Το δίλλημα είναι αν θα δεχτεί την προσφορά για τα πληροφοριακά συστήματα ή όχι, αποκλείοντας πάντα το 1% επί των παραγγελιών.Εάν δεχτεί την προσφορά τότε η επιχείρηση κερδίζει, ωστόσο δεν γνωρίζουμε εάν τα βασικά αναλώσιμα που πουλά ο προμηθευτής είναι εξίσου ποιότικα με του ανταγωνιστή του και αν θα υπάρχει μετέπειτα υοστήριξη απο τον προμηθευτή, γιατί δημιουργείται και το πρόβλημα της αξιοπιστίας απο τη στιγμή που προσφέρει το επιπλέον ποσοστό.Το επιπλέον ποσοστό δείχνει επίσης οτι ο προμηθευτής θέλει απεγνωσμένα να πουλήσει.Απ'την άλλη η Μαρία πρέπει να κάνει την πιο συμφέρουσα επιλογή για την επιχείρηση στην οποία εργάζεται.Άρα η Μαρία είτε παραμένει με τα ήδη υπάρχοντα αναλώσιμα είτε αποφασίζει αμέσως να δεχτεί την νέα προσφορά λαμβάνοντας υπόψην της μόνο την τιμή είτε κάνει μια μικρή έρευνα όσον αφορα την ποιότητα της νέας προσφοράς σε σύγκριση με τα υπάρχοντα αναλώσιμα. Αποψη μου είναι να δράσει σύμφωνα με την τελευταία επιλογή και στη συνέχεια να κρίνει.Έτσι λοιπόν δεν τίθεται θέμα ανηθικότητας,ενω θα έχει δράσει προς το συμφέρον όλης της επιχείρησης.(5060075)
Η Μαρία είναι υπεύθυνη προμηθειών στην εταιρία Χ.Ο Νίκος είναι ένας πωλητής ο οποίος προτείνει στη Μαρία να επιλέξει τη δική του εταιρία προμηθειών για την παραγγελία των βασικών αναλώσιμων της Χ.Η προσφορά του περιλαμβάνει μια μεγάλη έκπτωση στα αναλώσιμα και μία αμοιβή ποσοστού 1% στη Μαρία.
Το δίλημμα που αντιμετωπίζει η Μαρία είναι το αν θα αλλάξει προμηθευτή ή όχι.Το βασικό δίλημμα που προκύπτει όμως είναι το αν η Μαρία θεωρεί πως έχει δέσμευση απέναντι στην εταιρία Χ και το κατά πόσο θεωρεί τον εαυτό της ανεξάρτητο από την εταιρία.
Το δίλημμα αυτό προκαλεί τη σύγκρουση κάποιων ανώτερων αξιών.Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την κατηγοριματικη επιταγή, αν μία ενέργεια δεν είανι σωστή για όλους τότε δεν είναι σωστή για κανέναν(extra bonus Μαρίας). Αλλά η ωφελιμιστική αρχή λέει ότι πρεπει να επιλέγουμε την ενέργεια που επιτυγχάνει την υψηλότερη αξία(έκπτωση+1%)
Τα ενδιαφερόμενα μέρη της περίπτωσης είναι η εταιρία Χ,Ο Νίκος και η Μαρία.Η εταιρία Χ-εκτός από υψηλά κέρδη-χρειάζεται ανθρώπους που να επιδεικνύουν δέσμευση και όχι αυτούς που εκμεταλεύονται κάθε ωφελιμιστική προσφορά.Ο Νίκος επιδειώκει να επηρεάσει τη Μαρία ώστε να δεχτεί την προσφορά του η Χ.Η Μαρία προσπαθεί να επιλέξει την κατάλληλη εναλλακτική για το συμφέρον της ίδιας και της εταιρίας της.
Οι επιλογές της Μαρίας είναι οι εξής:
1)Να απορρίψει την πρόταση του Νίκου
2)Να δεχτεί την πρότση του Νίκου και να κρατήσει το 1%
3)Να δεχτεί την πρόταση του Νίκου αλλά να ενημερώσει την εταιρία για το 1% ώστε αυτό να ενσωματωθεί στην έκπτωση.
Πιστεύω πως η βέλτιστη επιλογή είναι η 3η.Με τον τρόπο αυτό, η Μαρία επιτυγχάνει μια καλή προσφορά ενώ ταυτόχρονα δεν καταστρέφει τη σχέση της με την εταιρία.Έτσι, αποφεύγει το ψυχικό κόστος της ενοχής απέναντι στη Χ σε περίπτωση ρίξης της σχέσης τους. Αντίθετα αυξάνει την εμπιστοσύνη της Χ προς τη Μαρία. Έτσι, ίσως τελικά μέσω της ενέργειας συτής να προκύπτει υψηλότερη αξία (ωφελιμιστική αρχή).
(5060090)
Η Μαρία, ως υπεύθυνη προμηθειών οφείλει να αποφασίσει με γνώμονα το συμφέρον της εταιρίας της. Ο Νίκος της κάνει μεν μια πολύ δελεαστική πρόταση με το να προσφέρει τόσο σημαντική έκπτωση στα αναλώσιμα και το λογικό θα ήταν η Μαρία να τη δεχτεί εφόσον αυτό θα σήμαινε εξοικονόμηση πόρων. Παρολα αυτα, θα ήταν πολύ βιαστική μια τέτοια απόφαση καθώς δεν έχουμε πληροφορίες για την εταιρία του Νίκου. Για παραδειγμα, δεν ξέρουμε για τι χρονικό διάστημα δίνεται αυτή η έκπτωση και πόσο θα αλλάξουν τα πράγματα οταν πάει να ανανεωθει η συμφωνία. Επίσης, δεν έχουμε πληροφορίες για τις σχέσεις της εταιρίας της Μαρίας με τον τρέχοντα προμηθευτή. Οι εταιρίες συνηθίζουν να διατηρούν τους προμηθευτές τους όταν έχουν μια μακρόχρονη και καλή συνεργασία μαζί τους ακόμα κι αν οι τιμές τους είναι λίγο υψηλότερες απο αλλων υποψηφιων προμηθευτων. Επειτα, το γεγονος οτι ο Νίκος προσπαθεί να δωροδοκήσει τη Μαρία προκειμένου να μεσολαβήσει υπέρ του, δεν δίνει την εντύπωση οτι μπορεί να καλλιεργηθει κλίμα εμπιστοσύνης με την εταιρία του. Προσωπικά, θα πρότεινα στη Μαρία σε πρώτη φάση να κάνει μια συγκριση των προιοντων και σε άλλα επίπεδα πέραν του οικονομικού και μια "ερευνα" γυρω απο την εταιρία του Νίκου, και σε δεύτερη φάση να έρθει σε επαφή αφενος με άλλους υπεύθυνους της εταιρίας της και αφετερου με τον υπάρχοντα προμηθευτη προτείνοντάς του να μειώσει τις τιμές του αφού υπάρχει μια καλυτερη προσφορα. Ανάλογα με τα αποτελέσματα των παραπάνω ενεργειών θα πάρει την απόφασή της. (5050089)
Η παρούσα κατάσταση έχει ήδη αναλυθεί από ανωτέρω σχόλια, όπως και τα ενδιαφερόμενα μέρη της περίπτωσης. Επομένως, ξεκινώ την ανάλυση με την τοποθέτηση στο βασικό δίλημμα.
Στη λογική που κατατέθηκε εν ώρα μαθήματος, θα συμφωνήσω με την Ειρήνη Παναγιωτοπούλου όσον αφορά στο βασικό δίλημμα: η Μαρία καλείται να διαχωρίσει ή όχι τον εαυτό της από την επιχείρηση, με αφορμή την προσωπική προσφορά της προμήθειας του 1% επί των παραγγελιών. Το βασικό δίλημμα αναλύεται στα εξής:
Ακολουθώντας την ωφελιμιστική αρχή, η Μαρία καλείται να επιλέξει τη βέτιστη επιλογή για την επιχείρηση. Εφόσον δεν αναφέρεται κάποιο μειονέκτημα στην προμήθεια απο το Νίκο (ποιότητας, παράδοσης κλπ) αν η Μαρία μπορεί να συμφωνήσει με το Νίκο για τις προδιαγραφές της συνεργασίας τους, τότε εξετάζει το ενδεχόμενο της προμήθειας του 1%.
Επανερχόμαστε, λοιπόν, στο βασικό δίλημμα.
- Με την αποδοχή της προμήθειας η Μαρία ξεκινάει μία διαδικασία χρηματισμού που δεν πρέπει να γίνει πολλές φορές, επομένως δεν πρέπει να γίνει ούτε μία φορά, σύμφωνα με τη θεωρία του "ολισθηρού κατήφορου" του Καρτέσιου.
- Σύμφωνα με το Χρυσό Κανόνα, η Μαρία δεν πρέπει να κάνει στους συνεργάτες της ό,τι δε θα ήθελε να της κάνουν. Επομένως, αντί να διαπραγματεύεται κρυφά από τον προμηθευτή της, θα ήταν καλύτερο να του γνωστοποιήσει την πλήρη πρόταση, που της έγινε, για να γίνουν πρόσθετες προτάσεις και συζητήσεις.
- Η Μαρία πρέπει να κατανοήσει την αρνητική στάση της επιχείρησης έναντι του χρηματισμού, όπως προβλέπει τουλάχιστον η στοιχειώδης επιχειρησιακή ηθική, και ότι εφόσον δεν είναι σωστό για τους άλλους δεν είναι σωστό και για την ίδια να χρηματιστεί, κατά την "Κατηγορηματική Επιλογή" του Εμμανουήλ Καντ.
Ερχόμαστε, επομένως, στο εξής κομβικό σημείο: εφόσον η επιχείρηση είναι η μονάδα μέσω της οποίας η Μαρία ικανοποιεί βιοποριστικές και άλλες ανάγκες, οφείλει σε δραστηριότητες της επιχείρησης να αποσκοπεί στη μεγιστοποίηση του συμφέροντος της επιχείρησης και δευτερευόντως στο δικό της συμφέρον. Κατά την άποψή μου, οφείλει να μη διαχωρίσει τη θέση της από την επιχείρηση, όπως προσπάθησε να κάνει ο Νίκος με την προσφορά του 1%, αλλά να ακολουθήσει λογική συμφέρουσα προς την επιχείρηση. Θα πρέπει να επικοινωνήσει τη συνολική προσφορά που της έγινε στον ανώτερό της. Επιπλέον, θα προτείνει η προμήθεια του 1% να περάσει στην εταιρία ως έκπτωση και να μη τη λάβει η ίδια ως χρηματισμό. Επομένως, αν ο προηγούμενος προμηθευτής της δεν προτείνει κάποια ικανοποιητικά πιο συμφέρουσα προσφορά, σε οποιοδήποτε επίπεδο, θα πρότεινα στη Μαρία να δεχτεί τη νέα προσφορά, υπό τους όρους που τέθηκαν, και να διευκρινήσει και στο Νίκο ότι ο πρόσθετος κόπος από την αλλαγή προμηθευτή είναι μέσα στα καθήκοντά της και δεν χρειάζεται πρόσθετη αμοιβή για αυτό, προκειμένου να παγιωθεί σαν επιπλέον έκπτωση το 1% στις παραγγελίες της εταιρίας.
Αντύπας Νικόλαος, 5060005
Τα ενδιαφερόμενα μέρη θέλουν να πετύχουν τα εξής: Η εταιρεία Χ το μικρότερο δυνατό κόστος για τη λειτουργία της, ο Νίκος την πώληση των αναλώσιμων της εταιρείας του στη Χ και η Μαρία το μεγαλύτερο δυνατόν κέρδος για την ίδια. Η βέλτιστη λύση λοιπόν που εξυπηρετεί όλα αυτά τα μέρη, υπάγεται στην ωφελιμιστική αρχή (δηλαδή να επιτευχθεί η μεγαλύτερη δυνατή αξία) και είναι να αλλάξει προμηθευτή η εταιρεία Χ και να δεχτεί η Μαρία το 1%. Έτσι μένουν όλα τα μέρη ικανοποιημένα.
<5060070>
Οι συνάδελφοι έχουν ήδη καλύψει σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτά που είχα να πω πάνω στο ζήτημα, οπότε απλά θα εκφράσω με το δικό μου τρόπο την άποψή μου.
Η Μαρία αντιμετωπίζει ένα δίλημμα ηθικό στο μεγαλύτερό του μέρος. Θα μπορούσε να μην ενημερώσει την εταιρία για το ποσοστό που η ίδια παραλαμβάνει από τον υποψήφιο προμηθευτή, να μεσολαβήσει ώστε η εταιρία να αλλάξει προμηθευτή και τελικά να βγάλει κάποιο επιπλέον κέρδος από αυτή την ιστορία. όμως, διατρέχει τον κίνδυνο να αποκαλυφθεί η κρυφή της συνεννόηση, ενώ ταυτόχρονα σε περίπτωση που η συνεργασία με τον υποψήφιο προμηθευτή χαλάσει κάποια στιγμή στο μέλλον, δεν αποκλείεται η ίδια να δεχτεί απειλές για αποκάλυψη της κρυφής συμφωνίας.
Το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει στην παρούσα φάση θα ήταν να προτείνει στην εταιρία Χ να έρθει σε επαφή με τον προμηθευτή, αφού όμως αποκαλύψει στους συνεργάτες της ότι η επιλογή του συνεπάγεται και κάποιο κέρδος για την ίδια. Μπορεί επίσης να εξηγήσει ότι ή πρόταση του νέου προμηθευτή είναι πολύ δελεαστική, καθώς εξοικονομεί χρήματα στην επιχείρηση, ώστε να μην πιστέψουν οι συνάδελφοι ότι προσπαθεί να επωφεληθεί της κατάστασης.
Στην ακραία περίπτωση που η Χ δε θέλει η Μαρία να έχει πρόσθετο κέρδος, καθώς το θεωρεί ύποπτο, είναι προτιμότερο η ίδια να προτιμήσει την πίστη της Χ στην ίδια παρά του Νίκου και της εταιρίας που εκπροσωπεί, καθώς δε θα ήταν σοφό να θυσιάσει την καλή της συνεργασία με τη Χ για μια "αρπαχτή". Τέλος, η Μαρία καλά θα έκανε πέρα από το ρόλο του μεσολαβητή να μην αναλάβει περαιτέρω ευθύνες ως προς το θέμα της πιθανής συνεργασίας, αλλά να αφήσει την Χ να έρθει σε επαφή με τον υποψήφιο προμηθευτή και να σκεφτεί αν η πρότασή του συνολικά τη συμφέρει οικονομικά και όχι μόνο.
[5060015]
Η δελεαστική προσφορά του Νίκου πιθανότατα θα προβληματίσει τη Μαρία, η οποία θα πρέπει να αποφασίσει αν θα δράσει σαν αναπόσπαστο κομμάτι της εταιρείας Χ και θα επιδιώξει την καλύτερη συμφωνία για την εταιρεία της, ή αν θα δράσει σαν μεμονωμένο άτομο και θα λάβει την απόφασή της με γνώμονα το προσωπικό της συμφέρον.
Πιστεύω πως, γενικά, οι σχέσεις των εταιρειών με τους προμηθευτές τους είναι πολύ σημαντικές-όπως πιθανότατα συμβαίνει και σε αυτή την περίπτωση-και γι' αυτό η απόφαση για αλλαγή προμηθευτή είναι δύσκολο να παρθεί. Εξάλλου, στην περίπτωσή μας, μια τέτοια αλλαγή έχει και μεγάλο ρίσκο, καθώς τα προϊόντα της εταιρείας του Νίκου δεν έχουν δοκιμαστεί από την Χ. Ας μην παραβλέψουμε το ότι η προσφορά του 1% μπορεί να μας προβληματίσει σχετικά με την ποιότητα των προϊόντων, αφού, πιθανότατα, ένα καλό προϊόν δεν θα είχε ανάγκη τέτοιες "μεθόδους προώθησης". Τα παραπάνω σε συνδυασμό με το γεγονός πως η πρόταση του Νίκου(για το 1%)θεωρείται ανήθηκη, καθώς αποτελεί προσπάθεια αποκοπής της Μαρίας από την εταιρεία της για δικό του συμφέρον, θα με ωθούσαν να συμβουλεύσω τη Μαρία να μην αλλάξει προμηθευτή.
Η άποψή μου αυτή ενισχύεται και από τις εξής αρχές:
-Την κατηγορηματική επιταγή του Κάντ: Αν η Μαρία δεχτεί το 1%, δεν κάνει το σωστό για την εταιρεία της, καθώς δεν τηρεί τη δέσμευσή της σε αυτή, αλλά δεν ωφελεί ούτε τον παρόντα προμηθευτή(αφού τον "προδίδει" μόνο για το δικό της κέρδος).Συνεπώς, αφού η ενέργεια αυτή δεν είναι σωστή για όλους, δεν είναι ούτε για τη Μαρία.
-Τον κανόνα του ολισθηρού κατήφορου, καθώς το 1% που θα δεχτεί η Μαρία πιθανόν στην αρχή να μη δημιουργήσει πρόβλημα, αλλά αν επαναληφθεί, θα οδηγήσει σε δυσάρεστες συνέπειες για την εταιρεία Χ αλλά και για τη ίδια τη Μαρία.
(5060016)
Καλησπέρα. Από όσα έχουν προαναφερθεί καλύπτονται αρκετές εναλλακτικές λύσεις στο πρόβλημα της Μαρίας. Θα συμφωνήσησω και εγώ με την άποψη της υιοθέτησης της νέας πρότασης από τον Νίκο εν μέρει.Δηλαδή,εφόσον η συγκεκριμένη πρόταση είναι μακράν πιο συμφέρουσα οικονομικά για την εταιρία που εκπροσωπεί η Μαρία προφανώς αξίζει να προτιμηθεί.Η πρόταση όμως του Νίκου συνοδεύεται από προσφορά αμοιβής στην Μαρία κάποιου ποσοστού επί των παραγγελειών που θα του δώσει εκείνη. Εδώ παρουσιάζεται το ηθικό δίλημα στο οποίο καλείται να απαντήσει η Μαρία,σαν άνθρωπος και σα σωστή επαγγελματίας. Στην απόφαση που πρέπει να πάρει,πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψην της τις σχέσεις από τον σημερινό προμηθευτή και τις προοπτικές εξέλιξής τους. Επίσης σε περίπτωση γνωστοποίησης του χρηματισμού που δέχτηκε αυτόματα χάνει το κύρος και την αξιοπιστία της στα μάτια των συναδέλφων της και, ταυτόχρονα ο νέος προμηθευτής δεν θα αισθανθεί ποτέ σίγουρος και ασφαλής για την επίτευξη μιας μακροχρόνιας συνεργασίας μαζί της σε περίπτωση που εμφανιστεί κάποια πιο δελεαστική προσφορά αμοιβής προς εκείνη από άλλον προμηθευτή(πράγμα όχι απαραίτητα αρνητικό, καθώς με αυτό τον τρόπο βρίσκονται και τα δύο μέρη σε συνεχή εγρήγορση). Εν κατακλείδει προτείνω στην Μαρία να δεχτεί την πρόταση του Νίκου ύστερα βέβαια από μία καλή συγκριτική αξιολόγηση της προσφοράς που έχει υιοθετηθεί ήδη από την εταιρία της(του υπάρχοντα προμηθευτή) σε σχέση με τη νέα πρόταση από την πλευρά της εταιρίας του Νίκου,αποφεύγοντας όμως τον οποιονδήποτε χρηματισμό,άλλωστε οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν σε περίπτωση αλλαγής προμηθευτή εντάσσονται στα επαγγελματικά της καθήκοντα.
Η Μαρία είναι εργαζόμενη και υπεύθυνη προμηθειών στην εταιρεία χ.Ο Νίκος της προσφέρει φτηνότερα βασικά αναλώσιμα για την επιχείρηση της και ένα επιπλέον ποσοστό 1% ως αμοιβή για την ίδια.Η Μαρία επομένως θα πρέπει να αποφασίσει αν θα δεχθεί ή θα απορρίψει την πρόταση του Νίκου και αν θα ενημερώσει την επιχείρηση για το bonus που τησ προσφέρεται.
Το δίλλημα που τίθεται για τη Μαρία είναι αν θεωρηθεί η αποδοχή της προτασης αυτής ως δωροδοκία,ως προώθηση της με βαση τον οικονομικό παράγοντα.
Για την αλλαγή προμηθευτή είναι απαραίτητο εκτός του οικονομικού στοιχείου να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες όπως η ποιότητα,η ποσότητα,ο χρόνος παράδοσης,η συνεργασία κ.α.
Τέλος,η Μαρία πρέπει εξετάζοντας και τους παραπάνω παράγοντες να λάβει συλλογικά την απόφαση.Δε θα πρέπει να δεχθεί το ποσοστό του 1%,αλλά να συζητήσει με τα υπόλοιπα μέλη για να γίνει το καλύτερο για την εταιρεία,και να αποφευχθεί η οποιαδήποτε σύγκρουση μεταξύ της ωφελιμιστικής αρχής και της κατηγορηματικής επιταγής.
<5060128>
Sorry παρέλειψα τον κωδικό στο παραπάνω σχόλιο που δεν έχει, κι απ'ότι βλέπω χρειάζεται.
5060112
Η πρόταση του Νίκου σαφώς και είναι προς το συμφέρον της επιχείρησης - καθώς οδηγεί σε σημαντική εξοικονόμηση του κόστους - αλλά και της Μαρίας σε προσωπικό επίπεδο. Αυτή όμως η προσωπική «επιβράβευση» είναι που εγείρει και το ηθικό ερώτημα της περίπτωσης. Η προσφορά αυτή μπορεί να συμφέρει την εταιρεία αλλά ο χρηματισμός που τη συνοδεύει μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη θέση της Μαρίας, να δημιουργήσει καταστάσεις διαπλοκής στην ίδια την εταιρεία ενώ δεν αποτελεί ηθικά τιμητική πρόταση ούτε για το Νίκο αλλά ούτε και για την εταιρεία που εκπροσωπεί και με την οποία θα πρέπει μελλοντικά να συνεργαστούν - η ''κάτω από το τραπέζι’’ πρόταση αυτή του 1% είναι ούτε λίγο ούτε πολύ παράνομη (ως δωροδοκία) και ως εκ τούτου καταδικαστέα από την εταιρεία της Μαρίας, και επιπλέον γεννά αμφιβολίες για την μελλοντική αξιοπιστία του νέου προμηθευτή. Θα συνιστούσα στη Μαρία να μην αποδεχθεί αυτή την προσφορά αλλά να την χρησιμοποιήσει σε μια επαναδιαπραγμάτευση με τον υπάρχοντα προμηθευτή ώστε να επιτύχει μια αντίστοιχη ή και καλύτερη έκπτωση χωρίς συνάμα να επιβραβεύσει μια αμφισβητούμενης ηθικής πρόταση, η οποία πέρα από το προσωρινό προσωπικό όφελος ενδεχομένως να εγκυμονεί και περιπέτειες. (5060083)
Από την παράθεση του προβλήματος προκύπτει ότι η Μαρία καλείται να επιλέξει μεταξύ τριών αμοιβαία αποκλειόμενων λύσεων:
1. Να αποδεχτεί την προσφορά του Νίκου αρνούμενη το ποσοστό που της προσφέρει ως "ένδειξη αναγνώρισης".
2. Να αποδεχτεί την προσφορά και το ποσοστό
3.Να αρνηθεί την προσφορά και να μην αλλάξει προμηθευτή.
Επειδή στην προκειμένη περίπτωση η Μαρία δε λειτουργεί με γνώμωνα τη μεγιστοποίηση του προσωπικού της οφέλους αλλά εκείνου την εταιρείας την οποία εκπροσωπεί, ουσιαστικά καλείται να επιλέξει μεταξύ των εκδοχών 1 και 3.
Για να αποφασίσει πρέπει λοιπόν να προβεί σε εμπεριστατωμένη έρευνα αναφορικά με την ποιότητα και την τιμή των προσφερόμενων βασικών αναλωσίμων από τις δυο εταιρείες και να επιλέξει τη λύση που είναι περισσότερο συμφέρουσα για τους εργοδότες της.
Σε περίπτωση που επιλεγεί η προσφορά του Νίκου, θα πρέπει η Μαρία να καταστήσει σαφές ότι στο μέλλον δεν επιθυμεί καμιά νύξη για προσωπική αμοιβή καθώς η "επιπλέον προσπάθεια" εντάσσεται στο πλαίσιο των καθηκόντων της.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΧΟΣ-ΦΩΚΙΑΛΗΣ
5060099
Η Μαρία, στην συγκεκριμένη περίπτωση, εκτός από το ατομικό έχει να σκεφτεί και το συμφέρον της εταιρίας της καθώς εκπροσωπεί την εταιρία χ ως υπεύθυνη προμηθειών.Ο Νίκος πάλι, από την άλλη μεριά, ως έξυπνος πωλητής κάνει στη Μαρία μια δελεαστικότατη προσφορά που ωφελήσει την εταιρία στην οποία εργάζεται αλλά θα αυξήσει και τον προσωπικό της λογαριασμό. Κι εδώ τίθεται το δίλημμα: Να δεχτεί την πρόταση του Νίκου ανιδιοτελώς ,χωρίς ιδίον όφελος ή βοηθώντας την εταιρία της να ''βοηθηθεί'' και η ίδια? Προσωπικά θα συμβούλευα τη Μαρία να θέσει πάνω από όλα το συμφέρον της εταιρίας και να τη βοηθήσει,δεχόμενη την προσφορά του Νίκου χωρίς όμως να χρηματιστεί από εκείνον βάζοντας μπροστά την επιχειρησιακή ηθική της. Ίσως η εταιρία αν πετύχει όντως εξοικονόμηση με την αλλαγή προμηθευτών στα αναλώσιμα υλικά μέσω της βοήθειας της Μαρίας, την επιβραβεύσει η ίδια μέσω επαίνων ή δίνοντάς της προαγωγή ή αυξάνοντας το μισθό της και έτσι θα έχει πετύχει από τη μία κάλυψη των επιθυμιών της και προσωπική ικανοποίηση και από την άλλη δεν θα έχει κάνει κάτι μεμπτό που να θίγει την επιχειρισιακή της ηθική και την ηθικότητά της ως άνθρωπο.
5060068
στη συγκεκριμένη περίπτωση η Μαρία έχει να σκεφτεί δύο παραμέτρους.Μπορεί να δεχτεί εξ΄ ολοκλήρου την προσφορά του νίκου,εξασφαλίζοντας αφενός οικονομικά οφέλη για την εταιρεία της αλλά κ ενά προσωπικό bonus για τον εαυτό της.Η άλλη εκδοχη είναι να δεχτεί τη πρόταση του νίκου μόνο όσον αφορά την προσφορά για τα αναλώσιμα υλικά και να αρνηθεί την προσωπική της αμοιβή.Εξάλλου κάτι τέτοιο απαγορεύεται για τα μέλη μιας εταιρείας σύμφωνα με το νόμο του ολισθηρού κατήφορου!Η θέση της εταιρείας σε όλη την περίπτωση είναι να βρεθεί ο τρόπος να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της.
Σύμφωνα με τα παραπάνω δεδομένα,θεωρώ ότι η Μαρία είναι καλύτερο να δεχθεί την προσφορά του νίκου μόνο όσον αφορά τα αναλώσιμα υλικά κ να αρνηθεί το επιπλέον προσωπικό της bonus. Η αποφασή αυτή θα αποφέρει κέρδη στην εταιρεία αλλά θα είναι κ η Μαρία θα είναι απόλυτα συνεπής στους κανονές της εταιρείας κ δεν θα αντιμετωπίσει προβλήματα στο μέλλον στο εργασιακό της περιβάλλον.
m5060060
πρέπει να ανεφερθε'ι πρ'ωτα απ'όλα, ότι εδώ τειθεται ένα βασικό δίλημμα ηθικής. Είναι σωστό η Μαρία να 'προδώσει' την εταιρεία στην οποία δουλευει κ να αλλάξει προμηθευτή πληροφοριακών συστημάτων; Κάποιος που σκέφτεται πρακτικά και καθαρά επαγγελματικά θα έλεγε πως αν η προσφορά είναι περισσότερο συμφέρουσα τότε θα πρέπει να αλλάξει. Η προσφορά είναι όντως πιο συμφέρουσα,όμως δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα. Η Μαρία από τη μία σκέφτεται ότι έχει να εξοικονομήσει πολλά από την επικέιμενη προσφορά όμως ο παλιός προμηθευτής αποτελεί ένα συνεργάτη της επιχείρησης στην οποία εργάζεται ο οποίος ενδέχεται να είναι παλιός. Αυτό σημαίνει πως πρέεπει να είναι πολύ προσεκτική στις κινήσεις της και να μη βιαστεί να πει ναι στον καινούριο προμηθευτή. οι επιχειρήσεις αποζητούν καλες,σταθερές και μακροχρόνιες συνεργασίες και αν η επιχείρηση είναι ήδη ευχαριστημένη από τον προμηθευτή πληροφοριακών συστημάτων τότε ίσως δυσαρεστηθεί με την αλλαγή του. Οι εργαζόμενοι και κυρίως οι επιχειρήσεις αποζητούν τη δέσμευση από τα άτομα με τα οποία συνεργάζονται και αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό από το συμφέρον.
Μακρυγιάννη Ράνια 5060073
Η Μαρία υπέυθυνη πωλήσεων της εταιρείας Χ βρίσκεται ανάμεσα στο δίλημμα του να αλλάξει προμηθευτη και να προτιμήσει το Νίκο και τη δελεαστική του πρόταση ή να την απορρίψει και να συνεχίσει τη συνεργασία της με τον παλιό προμηθευτή. Ο Νίκος ως κίνητρο προσφέρει προσωπικά στη Μαρία αμοιβή 1% επί των παραγγελιών.
Οι ανώτερες αξίες που συγκρούονται στο δίλημμα της Μαρίας είναι ο κανόνας της κατηγορηματικής επιλογής και της ωφελιμιστικής αρχής.
Η Μαρία θα πρέπει να σκεφτεί σοβαρά τις συνέπειες που έχουν οι δύο εναλλακτικές επιλογές γι αυτήν αλλά και κυρίως για την εταιρεία.
Η καλύτερη επιλογή και η πιο σίγουρη μελλοντικά θα ήταν να μην αλλάξει προμηθευτή εάν είναι ικανοποιημένη από αυτόν που έχει. Αν οι σχέσεις της με τον προμηθευτή είναι καλές και δεν έχει παράπονα από αυτόν τότε είναι κρίμα να τον αλλάξει και να πάρει ένα τόσο μεγάλο ρίσκο για τον νέο προμηθευτή.
Η προσφορά του Νίκου δείχνει ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να πουλήσει τα προϊόντα του και μ΄αυτή τη συμπεριφορά του φαινεται ότι δεν είναι έμπιστος και πολύ υπέυθυνος γαι μια μελλοντική μακροχρόνια συνεργασία. Το χειρότερο σε μία τέτοια περίπτωαση θα είναι ότι οι σχέσεις της Μαρίας με την εταιρεία Χ θα χαλάσουν και ίσως φτάσει στο σημείο να χάσει και τη δουλειά της.
ΚΟΤΤΑΡΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ 5060062
Καλησπέρα! Συμφωνά με το case study, η Μαρία είναι υπεύθυνη προμηθειών και εργάζεται στην εταιρεία Χ. Ο Νίκος, πωλητής αναλωσίμων πληροφοριακών συστημάτων, έκανε μια ιδιαίτερα δελεαστική προσφορά στην Μαρία, της έδωσε μια πολύ σημαντική έκπτωση στα βασικά αναλώσιμα, ενώ ταυτοχρόνως της προσέφερε αμοιβή με την μορφή ποσοστού, ύψους 1% επί των παραγγελιών.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, διαφαίνεται έντονα η σύγκρουση μεταξύ δύο βασικών ηθικών αρχών : της ωφελιμιστικής αρχής και του κανόνα του ολισθηρού κατήφορου Το ουσιαστικό δίλημμα που αντιμετωπίζει η Μαρία δεν είναι το αν θα αλλάξει προμηθευτή ή όχι, αλλά το αν η Μαρία θεωρεί πως έχει δέσμευση απέναντι στην εταιρία Χ και το κατά πόσο θεωρεί τον εαυτό της ανεξάρτητο από την εταιρία. Η προσφορά του Νίκου όσον αφορά την ωφελιμιστική αρχή είναι ιδιαίτερα συμφέρουσα, καθώς τόσο η Μαρία αυξάνει τις αποδοχές της μέσα από το όφελος της επιχείρησης όσο και εταιρεία Χ επιθυμεί η συμφωνία να μεγιστοποιήσει τα οφέλη και να μειώσει τα κόστη της. Το μόνο τρωτό σημείο της συμφωνίας είναι το ότι ο Νίκος προσπαθεί να χρηματίσει την Μαρία (κανόνας του ολισθηρού κατήφορου) και δεν την αντιμετωπίζει ως μέλος της εταιρίας που εκπροσωπεί, αφού της προτείνει διαφορετική προσφορά από αυτήν της εταιρίας Χ .
Η εταιρία Χ, εκτός από υψηλά κέρδη ,χρειάζεται ανθρώπους που να επιδεικνύουν δέσμευση και όχι αυτούς που εκμεταλλεύονται κάθε ωφελιμιστική προσφορά. Κατά συνέπεια, η Μαρία ή θα πρέπει να απορρίψει την προσφορά του Νίκου ή θα πρέπει να ενημερώσει τους ανωτέρους της για το σύνολο της προσφοράς έτσι ώστε το 1% να ενσωματωθεί στην έκπτωση της εταιρίας ή να δοθεί ως bonus σ αυτόν που η ίδια η εταιρία θέσει ως δικαιούχο. Έτσι, η Μαρία θα αποφεύγει το ψυχικό κόστος της ενοχής απέναντι στην εταιρία Χ σε περίπτωση ρήξης της σχέσης τους. Παράλληλα, αυξάνεται η εμπιστοσύνη της εταιρίας Χ προς τη Μαρία.
Κατά την γνώμη μου, η Μαρία θα πρέπει να αποδεχτεί την προσφορά αφού πρώτα βέβαια ενημερώσει τον διευθυντή της εταιρίας στην οποία εργάζεται καθώς αυτός είναι ο μόνος τρόπος και η εταιρία της να έχει το μικρότερο δυνατό κόστος αναλώσιμων (ωφελιμιστική αρχή) αλλά και να μην συγκρουστεί με την εταιρία της παραμένοντας ένα πιστό και αφοσιωμένο της μέλος (κανόνας του ολισθηρού κατήφορου).
M5060046, ΚΑΛΠΑΚΤΣΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
Είναι γεγονός ότι η Μαρία βρίσκεται σε μια αρκετά δύσκολη θέση και καλείται να λάβει μια απόφαση με πολλαπλές συνέπειες τόσο για την ίδια όσο και για την επιχείρηση στην οποία εργάζεται. Ο Νίκος της έκανε μία φαινομενικά συμφέρουσα πρόταση που εξοικονομεί χρήματα στην εταιρεία Χ ενώ ταυτόχρονα της πρότεινε «οff the table» προμήθεια ύψους 1% των παραγγελιών.
To δίλλημα της Μαρίας είναι ηθικό και αφορά τις εξής επιλογές:
1)Να μην «προδώσει» τον τωρινό προμηθευτή και να αρνηθεί στο Νίκο.
2)Να δεχθεί την πρόταση του Νίκου παίρνοντας την προμήθεια του 1%.
Προσωπική μου γνώμη είναι να αρνηθεί η Μαρία την πρόταση του πωλητή. Οι επιχειρήσεις πρέπει να επιδιώκουν καλές και μακροχρόνιες σχέσεις με τους προμηθευτές τους. Αν δεν υπήρχε η σημαντική έκπτωση του Νίκου τότε δεν θα υπήρχε καν η σκέψη για την αλλαγή του υπάρχοντος προμηθευτή. Επιπλέον η αλλαγή του προμηθευτή συνεπάγεται με αρκετά έξοδα (ακύρωση υπαρχόντων συμβολαίων, σύνταξη κ υπογραφή νέων) αλλά και κόστος που αφορά τις απαραίτητες αλλαγές ορισμένων λειτουργιών της επιχείρησης πάνω στα νέα δεδομένα του καινούργιου προμηθευτή. Άλλο ένα επίμαχο σημείο είναι η προμήθεια που πρότεινε στην Μαρία ο Νίκος και η νομική της βάση. Αν εξαιρέσουμε ότι μοιάζει περισσότερο σαν προσπάθεια δωροδοκίας και ότι η Μαρία πιθανόν να έχει μπλεξίματα όχι μόνο για τη θέση της αλλά και με νομικά ζητήματα, είναι μια τρανταχτή απόδειξη έλλειψης επαγγελματισμού από την πλευρά του Νίκου.
Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε και το ζήτημα της αξιοπιστίας, στο οποίο , ο υπάρχον προμηθευτής (δοκιμασμένη λύση) υπερέχει όπως είναι φυσιολογικό ενώ ο υποψήφιος-καινούργιος είναι ένα…ταξίδι στο άγνωστο με πιθανόν απρόβλεπτες συνέπειες.
Ακόμα και αν κοιτάξουμε παραπέρα από την συγκεκριμένη κατάσταση η αλλαγή προμηθευτή μπορεί να ζημιώσει την εικόνα της επιχείρησης στα μάτια των υπολοίπων συνεργατών δημιουργώντας τριβές στις μεταξύ τους σχέσεις.
Συνοπτικά η παραμονή με τον υπάρχον προμηθευτή ελαχιστοποιεί το ρίσκο για την εταιρεία Χ.
Ντάλλας Λεωνίδας 5060088
1) ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
Η Μαρία, υπεύθυνη προμηθειών της εταιρίας Χ δέχεται από το Νίκο, πωλητή πληροφοριακών συστημάτων, προσφορά σε αναλώσιμα προϊόντα της Χ που προμηθεύεται από ανταγωνιστική εταιρία. Επιπλέον, προσφέρει προσωπικά στη Μαρία ποσοστό 1% επί των παραγγελιών ως αμοιβή για την προσπάθεια που θα καταβάλλει σε περίπτωση αλλαγής προμηθευτή.
2)ΑΞΙΕΣ
Οι αξίες που κινδυνεύουν να κλονιστούν είναι αυτές της αξιοπρέπειας , της εμπιστοσύνης( της Χ προς τη Μαρία), η δικαιοσύνη (σε σχέση με τους συναδέλφους της) και η εντιμότητα.
3)ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ
O Νίκος που προσπαθεί να πετύχει πώληση με δελεαστικούς όρους ώστε να κερδίσει ίσως κάποιο bonus από την εταιρία του, η Μαρία που επιδιώκει να πετύχει την καλύτερη δυνατή αμοιβή της μέσω της βέλτιστης εκπλήρωσης των καθηκόντων της-βρίσκοντας οικονομικότερους προμηθευτές- και η επιχείρηση που επιδιώκει αύξηση του κέρδους (π.χ. μέσω της μείωσης κόστους). Σαφώς και η ανταγωνιστική για το Νίκο εταιρία αποτελεί ένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη, καθώς μετά την προσφορά του Νίκου διακυβεύεται η συνεργασία της με την Χ.
4)ΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Η Μαρία ακολουθώντας τις βασικές αξίες της ηθικής και συγκεκριμένα: του Χρυσού Κανόνα (η δική της ενδεχόμενη αμοιβή είναι άνιση σε σχέση με τους συναδέλφους της ειδικά εφόσον δεν προέρχεται από την Χ), της Κατηγορηματικής επιλογής του ΚΑΝΤ, της ωφελιμιστικής Αρχής που υπαγορεύει την επιλογή της ενέργειας που αποφέρει την υψηλότερη αξία(για την ίδια εφόσον θα χαίρει της εμπιστοσύνης και της εκτίμησης της εταιρίας και για την Χ χαμηλότερο κόστος) και τέλος της αποφυγής κινδύνου(κίνδυνος απώλειας της θέσης της αν δεχθεί χρηματισμό και τελικά αυτό μαθευτέι, καθώς και κίνδυνος ρήξης των σχέσεων της Χ με τον υπάρχων προμηθευτή MIS), έχει τις ακόλουθες επιλογές :
1η: να δεχθεί την προσφορά του Νίκου, καθώς και τον χρηματισμό αποκρύπτοντας το γεγονός.
2η: να ζητήσει από το Νίκο το ποσοστό της να ενσωματωθεί ως περαιτέρω έκπτωση για την επιχείρηση, να συζητήσει την προσφορά με το οικονομικό τμημα της εταιρίας και να τη γνωστοποιήσει και στον τωρινό προμηθευτή της μήπως και καταφέρει καλύτερη προσφορά από αυτόν.
3η: να αρνηθεί την προσφορά , εφόσον θίγει την αξιοπρέπειά της, προσπαθώντας παράλληλα να προστατέψει τη Χ από παρόμοιες κινήσεις από τη συγκεκριμένη εταιρία.
Η βέλτιστη επιλογή είναι η δεύτερη.
5)ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ
Με την ενέργεια αυτή η Μαρία ενισχύει το αίσθημα εμπιστοσύνης από την πλευρά της Χ, γεγονός που μπορεί να την οδηγήσει μελλοντικά σε κάποια αύξηση ή προαγωγή. Από την άλλη μεριά, η εταιρία κερδίζει καταφέρνοντας χαμηλότερο κόστος είτε κάνοντας δεκτή την προσφορά του Νίκου είτε δεχόμενη μια νέα προσφορά από τον τωρινό της προμηθευτή αποδεικνύοντας παράλληλα ότι είναι αξιόπιστος συνεργάτης.
5060084
Διαβάζοντας τη μελέτη περίπτωσης διαπιστώνουμε ένα βασικό ηθικό δίλημμα:Το αν η Μαρία πρέπει να δεχτεί την αμοιβή που της προσφέρεται απ'τον Νίκο,κι αυτό διότι θα διάκειται ευνοϊκά απέναντι στο Νίκο λόγω της πρόσθετης αμοιβής που θα λάβει,κι έτσι πιθανόν να επηρεαστεί και να μην πάρει μια εντελώς επαγγελματική απόφαση.
Σ'αυτή την περίπτωση λοιπόν μπορούμε να δούμε το θέμα μέσα απ'το πρίσμα διαφόρων ηθικών αρχών.
Όσον αφορά την Ωφελιμιστική αρχή πρέπει να συμφωνήσουμε πρώτα απ'όλα για ποιον πρέπει να επιτευχθεί η μεγαλύτερη αξία:Για το άτομο ή την επιχείρηση?Δύσκολη ερώτηση.Αλλά δεδομένου ότι ζούμε σε κοινωνίες όπου το συμφέρον της ομάδας(επιχείρηση)τοποθετείται(συνήθως) πιο ψηλά απ'το συμφέρον του ατόμου,πιθανόν να διαλέγαμε την επιχείρηση.Σ'αυτή την περίπτωση πρέπει η Μαρία ν'αποφασίσει με γνώμονα το συμφέρον της επιχείρησης,ν'αγνοήσει την αμοιβή που της προσφέρεται(ίσως να'ναι παραπλανητική)και να κοιτάξει την πρώτη προσφορά με απόλυτο επαγγελματισμό για να πάρει και την ορθότερη απόφαση.
Αυτό μπορεί να υποστηριχθεί περαιτέρω απ'την αρχή του ολισθηρού κατήφορου, μιας και αν δεν είναι σωστό μια ανάλογη πράξη(η αποδοχή της αμοιβής)να γίνει μερικες φορές, δεν πρέπει να γίνει ποτέ.Επιπλέον μπορούμε αυτό να το συνδέσουμε με την κατηγορηματική επιλογή του Κάντ, μιας και αν αυτή η απόφαση δεν είναι σωστή για τον υπόλοιπο κόσμο,δεν είναι σωστή και για τη Μαρία.
Παίρνοντας λοιπόν υπ'όψη τις εν λόγω ηθικές αρχές καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η Μαρία δε θα'πρεπε να πάρει την αμοιβή και πρέπει να κοιτάξει αντικειμενικά το θέμα για να πάρει την τελική απόφαση.
5060171
Το εύλογο ερώτημα που γεννάται στη Μαρία είναι διπολικό.Αφ’ενός καλείται να επιλέξει ανάμεσα στη εταιρεία αναλωσίμων με την οποία βρίσκεται ήδη σε συνεργασία και την εταιρεία αναλωσίμων του Νίκου και αφ’ετεέρου αν προχωρήσει σε άρση της πρότερης συνεργασίαςκαι εμπιστευτεί τον Νίκο, οφείλει να αποφασίσει αν θα δεχθεί το επιπλέον παρεχόμενο δέλεαρ που της προσφέρεται, δηλαδή το 1% .Η Μαρία χρηματίζει υπέυθυνη προμηθειών προφανώς γιατί συνυπολογίστηκαν οι αντικειμενικές επαγγελματικές της δεινότητες και η αφοσίωση που επέδειξε στην εταιρεία στην οποία εργάζεται.Ούσα λοιπόν στη θέση αυτή, καλέιται να επιλέγει το βέλτιστο και περισσότερο προσοδοφόρο για την εταιρεία ακόμα και σε επίπεδο συνεργασιών.Αν η προσφορά του Νίκου καλύπτει κατά το πλείστον τις προυποθέσεις που έχει θέσει η Μαρία ως εκπ΄ροσπωπος των συμφερόντων της Χ και η συνεργασία μαζί του φέρεται ικανή να επιφέρει περισσότερα οφέλη απ’οτι ο υφιστάμενος συνεργάτης της, τότε κατά την «ωφελιμιστική αρχή» η Μαρία θα προτιμήσει εναργώς μια συνεργασία με τον Νίκο.Σε μια money-making business τα στελέχη είναι απαιτητικά και οφείλουν να επιλέγουν το ωφελιμότερο για την επιχείρηση, αυτός είναι ο λόγος άλλωστε για τον οποίο κατέχουν θέση ιθυνόντων.Σε κάθε περίπτωση ο συνεργάτης που συνδυάζει καλύτερο προιόν,ευνοικότερη τιμή,μεγαλύτερη και πληρέστερη παροχή υπηρεσιών,ικανότητα να διευκολύνει τη συνέργεια των δύο μερών είναι και ο προτιμητέος.Επειδή όμως το ιδανικό είναι και σπάνιο, αν κάποιος από τους δύο συνεργάτες(τον υφιστάμενο και τον εξεταζόμενο) υπερέχει σε κάποιον τομέα αλλά υστερεί σε κάποιον άλλο, η Μαρία-εκ μέρους της εταιρείας- είτε θα ιεραρχήσει τις απαιτήσεις της και θ επιλέξει αυτόν που ικανοποιεί τις πιο σημαντικές, ειτε θα απευθυνθεί σε εκείνον ο οποίος ικανοποιεί τις περισσότερες.Αυτό ωστόσο εξαρτάται από τις βλέψεις και της επιδιώξεις της εταιρείας.Έχονατς λοιπόν προχωρήσει στην επιλογή της η Μαρία, στην περίπτωση που αυτή αντιπροσωπέυεται από την εκκίνηση μιας νέας συνεργασίας με τον Νίκο, τίθεται το ζήτημα της αποδοχής του 1 %.Η Μαρία εκτελεί χρέη υπέυθυνης προμηθειών.ένα από τα καθήκοντα της είναι και η λήψη τέτοιου είδους αποφάσεων , καθώς και ο χειρισμός των συνεπειών τους όσο χρονοβόρος και κοπιαστικός και να είναι.Αν η Μαρία δεν δύνατι να αντεπεξέλθει τότε η επιλογή της για την θέση αυτή είναι επισφαλής και δεν της αρμοζεί.Η Μαρία οφείλει να ενημερώσει την εταιρεία για την προσφορά του Νίκου και να προτρέψει τον τελευταίο να εντάξει το 1% στην ολική ελάφρυνση που αποφέρει η τιμολογιακή του πολιτική έναντι στην εταιρεία . «Ο κανόνας του ολισθηρού κατήφορου» του Καντ αναφέρει πως ότι δεν πρέπει να γίνει πολλές φορές δεν πρέπει να γίνει ούτε μία.Κατά αυτόν η Μαρία μη αποδεχόμενη την προσφορά του Νίκου αποδεικνύει στην εταιρεία πως δεν θεωρεί εαυτόν ξεχωριστή μονάδα που χρήζει ιδιαίτερης μεταχείρισης και δηλώνει έμπρακτα στον Νίκο την αφοσίωση την στον εργασιακό της χώρο και πως δεν τον επέλεξε με στόχο ίδιον όφελος αλλά για το καλό της εταιρείας αποτρέποντας τον δια παντός απο μελλοντικές «διφορούμενες» πράξεις και προσφορές που θα την έφερναν εκ νέου σε δύσκολη θέση.Από εκέι και πέρα επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια της εταιρείας η πριμοδότηση της Μαρίας ως επιβράβευση της επιλογης της(προμηθευτή αναλωσίμων),γεγονός που η Μαρία με την άρνηση της να την αποδεχτεί άμεσα από τον Νίκο, φέρεται να αναγνωρίζει και κατά συνέπεια τεκμηριώνει με τη στάση της το σεβασμό προς την εταιρεία της και την αποδοχή ¨ενταλμάτων¨ αποκλειστικά από τους προισταμένους της.
Kαρακατσάνη Μάιρα 5060048
Από την εκφώνηση παρατηρούμε ότι η Μαρία βρίκσεται αντιμέτωπη με 3 επιλογές.Η πρωτη ειναι να απορριψει την πρόταση, η δεύτερη να την δεχτεί και η τρίτη να την δεχτεί ενημερώνοντας παράλληλα και την εταιρία για την πρόσθετη αμοιβή του 1%.
Με την αποδοχή της δεύτερης επιλογής η Μαρία ξεκινάει μια διαδικασία χρηματισμού η οποία ακολουθώντας τον κανόνα του ολισθηρού κατήφορου ειναι λανθασμενη συμφωνα με τον οποίο αν απαγορεύεται στα μέλη της εταιρείας να 'χρηματίζονται' επανειλημμένα, δεν είναι σωστό ούτε κι η Μαρία να 'χρηματιστεί' έστω και μία φορά. Αντί να διαπραγματευτεί κρυφά απο την εταιρία θα ηταν καλύτερο να γνωστοποιήσει την πλήρη πρόταση ωστε να γίνουν πρόσθετες προτασεις και συζητήσεις.Για αυτους τους ηθικόυς κυρίως λογους η δευρερη επιλογή απορρίπτεται.
Οπότε η Μαρία καλείται να επιλέξει ανλαμεσα στις προτάσεις 1 και 3.
Εφόσον ο προηγούμενος προμηθευτής δεν απαντήσει με κάποια καλυτερη πρόταση από αυτήν του Νίκου η οποία προσφέρει σημαντική εξοικονόμηση στην εταιρία θα πρότεινα στη Μαρία να αποδεχθεί την προταση αλλα παράλληλα να κανει γνωστη στην εταιρία την πρόσθετη αμοιβή του 1% η οποία θα μπορούσε να περάσει στην εταιρία ως έκπτωση και οχι ως χρηματισμός.Με τον τρόπο αυτό, η Μαρία επιτυγχάνει μια καλή προσφορά ενώ ταυτόχρονα δεν καταστρέφει τη σχέση της με την εταιρία.Έτσι, αποφεύγει το ψυχικό κόστος της ενοχής απέναντι στη Χ σε περίπτωση ρίξης της σχέσης τους. Αντίθετα αυξάνει την εμπιστοσύνη της Χ προς τη Μαρία.
ΜΑΤΣΙΓΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ 5060076
Με την αντιμετώπιση του ηθικού διλήμματος η Μαρία θα μπορέσει να αποφασίσει για το αν η εταιρεία θα αλλάξει προμηθευτή ή όχι.
Η υπάρχουσα κατάσταση έχει ήδη αποτυπωθεί και αναλυθεί από τους συμφοιτητές μου οπότε προχωρώντας στο βασικό δίλημμά της Μαρίας, θα έλεγα ότι αυτό αναφέρεται στο αν η ίδια θα θεωρήσει τον εαυτό της μέρος της επιχείρησης ή όχι. Κατά συνέπεια οι ανώτερες αξίες οι οποίες συγκρούονται είναι η ωφελιμιστική αρχή με τον κανόνα του ολισθηρού κατήφορου.
Τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι ο Νίκος ο οποίος επιδιώκει η εταιρεία του να γίνει προμηθευτής της εταιρείας Χ και προσπαθεί να απομονώσει τη Μαρία από την εταιρεία, να σπάσει τη σχέση που υπάρχει μεταξύ τους, ώστε να μπορέσει να την επηρεάσει και «πιέσει» προς όφελός του. Από την άλλη η Μαρία επιδιώκει να πάρει την καλύτερη απόφαση που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της επιχείρησης πρωτίστως και παράλληλα της ίδιας. Ακόμη, έχουμε και την εταιρεία Χ η οποία επιδιώκει τη μεγιστοποίηση των κερδών της.
Οι υπάρχουσες εναλλακτικές στην προκειμένη περίπτωση είναι οι εξής τρεις: 1) Η Μαρία να μη δεχτεί την προσφορά 2) Να δεχτεί την προσφορά του Νίκου καθώς επίσης και το bonus της 3) Να δεχτεί τη προσφορά του Νίκου χωρίς όμως το bonus
Λογικές επιλογές για τη Μαρία αποτελούν η πρώτη και τρίτη εναλλακτική. Στα πλαίσια της δουλειάς της εντάσσονται και επιπρόσθετες ενέργειες οι οποίες ενδεχομένως χρειαστούν σε περιπτώσεις αλλαγής προμηθευτή, οπότε ουσιαστικά το bonus που θέλει να της δώσει ο πωλητής αποτελεί πρόβλημα και όχι κίνητρο αφού βάζει τη Μαρία σε ηθικό δίλημμα. Άλλωστε οι εταιρείες αναζητούν προσωπικό που υποδεικνύει δέσμευση σε αυτήν και μπορεί να ανταποκριθεί σε παρόμοιες καταστάσεις.
Η βέλτιστη επιλογή από τις εναπομείναντες δύο δηλαδή να μη δεχθεί τη προσφορά ή να δεχτεί τη προσφορά χωρίς όμως το bonus, θα εξαρτηθεί από τη σχέση που έχει με τον υπάρχων προμηθευτή. Συνήθως οι εταιρείες δεν αλλάζουν εύκολα προμηθευτή. Στοχεύουν σε μακροχρόνια σχέση μεταξύ τους και μόνο σε περιπτώσεις που είναι δυσαρεστημένες καταφεύγουν σε άλλους. Κατά συνέπεια η Μαρία μπορεί να διαπραγματευτεί με τον υπάρχον προμηθευτή ώστε να λάβει καλύτερη προσφορά στα βασικά αναλώσιμα που την προμηθεύει ως τώρα χωρίς να δεχτεί την προσφορά του Νίκου.
m 5060118
Οι συμφοιτητές μου έχουν ήδη αναλύσει την παρούσα κατάσταση.
Κατά την γνώμη μου οι αξίες οι οποίες συγκρούονται είναι οι εξής: 1)η εντιμότητα και η αξιοπρέπεια της Μαρίας ως άτομο, 2) η σχέση εμπιστοσύνης της Μαρίας με την εταιρεία και τους συνεργάτες της και 3) η «προδοσία» της Μαρίας απέναντι στον υπάρχοντα προμηθευτή προκειμένου να επιλέξει την προσφορά του Νίκου.
Επομένως τα ενδιαφερόμενα μέλη είναι η Μαρία που θέλει να πράξει αφενός το καλύτερο για την εταιρεία της και αφετέρου για την ίδια, ο Νίκος ο οποίος θέλει να γίνει προμηθευτής της Χ, η εταιρεία Χ και οι εργαζόμενοί της που στόχο έχουν να πράξουν προς όφελος τους και τέλος ο ήδη υπάρχων προμηθευτής που θέλει να διατηρήσει την σχέση του με την Χ.
Πιστεύω πως οι εναλλακτικές επιλογές απόφασης της Μαρίας είναι οι εξής τρείς: 1) να μην δεχτεί την προσφορά, 2) να δεχτεί την προσφορά του Νίκου χωρίς το bonus που της προσφέρει και 3) να δεχτεί τη προσφορά του με το bonus.
Λογικό είναι η Μαρία να απορρίψει την τρίτη εναλλακτική διότι δεν θα είναι ηθικά σωστό ούτε για την ίδια αλλά ούτε και για την εταιρεία της, τους συνεργάτες της και τον υπάρχων προμηθευτή. Η πρώτη επιλογή είναι συμφέρουσα μόνο για τον υπάρχων προμηθευτή και δεν θα κάνει την Μαρία να νοιώθει «προδότης». Όμως αν η Μαρία δεχτεί την προσφορά του Νίκου χωρίς το bonus θα διατηρήσει την αξιοπρέπειά της και την εντιμότητά της και θα διατηρήσει την υγιής σχέση με την εταιρεία και τους συναδέλφους της, θα κερδίσει η εταιρεία της αφού η νέα προσφορά είναι πιο συμφέρουσα και θα ικανοποιηθεί και ο Νίκος. Επομένως η εναλλακτική που ικανοποιεί τους περισσότερους ενδιαφερόμενους και αντικρούεται με τις λιγότερες αξίες είναι να δεχτεί η Μαρία την προσφορά του Νίκου και να αλλάξει προμηθευτή χωρίς όμως το bonus που της προσφέρεται. (5060034)
Η Μαρία, προκειμένου να λάβει την σωστή απόφαση,πρέπει να απαντήσει σε ένα ηθικό δίλημμα το οποίο αποτελείται από 5 βασικά στοιχεία: πιο συγκεκριμένα η Μαρία δέχεται μία προσφορά από τον Νίκο, πωλητή αναλώσιμων υλικών, η οποία θα προσφέρει σημαντική εξοικονόμηση κόστους στην επιχείρησή της. Ταυτόχρονα, ο Νίκος της υπόσχεται πως αν συμφωνήσει να πραγματοποιηθεί η πώληση,θα έχει αμοιβή 1% επί των πωλήσεων. Έτσι λοιπόν το δίλημμα δεν συνίσταται στο αν η πώληση είναι καλό να γίνει διότι η πραγματοποίησή της είναι επωφελής για την επιχείρηση. Το δίλημμα είναι αν η Μαρία θα δεχτεί την αμοιβή που της προσφέρει ο Νίκος. Έτσι λοιπόν τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι δύο: ο Νίκος ο οποίος θέλει να πετύχει μεγαλύτερες πωλήσεις για την εταιρεία του οι οποίες θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη για αυτόν αμοιβή, και η Μαρία η οποία επιθυμεί να βρει την καλύτερη προσφορά για την επιχείρηση της και παράλληλα να αυξήσει τις αμοιβές της αλλά και να διατηρήσει την αξιοπιστία της ως υπάλληλος της εταιρείας. Σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν οι εναλλακτικές λύσεις είναι 3:
1)η Μαρία δεν αποδέχεται την προσφορά, κάτι το οποίο δεν οδηγεί σε εξοικονόμηση κόστους για την επιχείρηση και δεν ωφελεί ούτε τον Νίκο
2)η Μαρία δέχεται να γίνει η αλλαγή προμηθευτή και λαμβάνει την αμοιβή που της προσφέρεται, γεγονός όμως το οποίο μειώνει την αξιοπιστία της ως υπαλλήλου της εταιρείας,θέτει σε κίνδυνο την θέση της αν μαθευτεί, και δημιουργεί σχέση εξάρτησης της Μαρίας με τον προμηθευτή. Ωστόσο αποτελεί αποτελεσματική επιλογή για την εταιρεία και επωφελή επιλογή για τον Νίκο
3)η Μαρία δέχεται να γίνει η αλλαγή προμηθευτή και απορρίπτει την επιπρόσθετη αμοιβή,κάτι το οποίο ωφελεί την επιχείρηση και τον Νίκο. Επομένως η Μαρία θα πρέπει να επιλέξει την τρίτη εναλλακτική, καθότι έτσι αποφεύγει τον κανόνα του ολισθηρού κατήφορου και δείχνει ότι δεν αποδέχεται την ωφελιμιστική αρχή αφού με την 3η επιλογή δεν επιτυγχάνει για τον ευατό της το μεγαλύτερο δυνατό όφελος.Αντίθετα πραγματοποιεί αυτό που ο Καντ ονόμασε κατηγορηματική επιλογή, δηλαδή απογεύγει να κάνει αυτό το οποίο δεν είναι σωστό να το κάνουν και όλοι οι άλλοι.
Έτσι επιδεικνύει ευθύνη, και υπευθυνότητα για την τήρηση αυτής της ευθύνης, δύο στοιχεία τα οποία αποτελούν βασικές έννοιες για τον ορισμό της ηθικής στον εργασιακό χώρο.
<5060108>
Οι επιλογές που έχει η Μαρία είναι οι εξής:
1) Να μην αλλάξει προμηθευτή
2) Να αλλάξει προμηθευτή και να δεχτεί την προσωπική προσφορά
3) Να αλλάξει προμηθευτή και να μην δεχτεί την προσωπική προσφορά
Αρχικά η Μαρία πρέπει να σκεφτεί το συμφέρον της επιχείρησης που δουλεύει και όπως φαίνεται απ'την ανάλυση της κατάστασης, η προσφορά είναι συμφέρουσα για την επιχείρηση. Συνεπώς πρέπει να την δεχτεί. Όσον αφορά την αποδοχή ή όχι της προσωπικής αμοιβής που είναι και το βασικό δίλλημα, υπάρχουν κάποια ηθικά ζητήματα.
Σύμφωνα με την ωφελιμιστική αρχή η Μαρία πρέπει να δεχτεί την προσφορά, αφού θα έχει μεγαλύτερο κέρδος (οικονομικό). Ο χρυσός κανόνας λέει να μην την δεχτεί, διότι αν η ίδια μάθαινε πως κάποιος εργαζόμενος έχει προσωπικό όφελος από έναν προμηθευτή ή συνεργάτη της επιχείρησης, θα ένοιωθε άσχημα. Επίσης λαμβάνοντας υπόψη την κατηγορηματική επιλογή δεν πρέπει να την δεχθεί αφού κάποιος άλλος στην θέση της πιθανόν να μην κοιτούσε το συμφέρον της επιχείρησης και να επέλεγε προμηθευτή με βάση το προσωπικό όφελος. Τέλος, και ο κανόνας του ολισθηρού κατήφορου λεέι να μην δεχθεί την προσφορά, διότι δεν είναι σωστό και δίκαιο να αποκομίζει επανειλημμένα κάποιος εργαζόμενος προσωπικό όφελος.
Συνεπώς η Μαρία της οποίας βασική επιδίωξη είναι το συμφέρον της επιχείρησης, πρέπει να δεχτεί την προσφορά και ανάλογα με τις δικές της ηθικές αρχές να δεχθεί ή όχι την αμοιβή. Κατά την άποψή μου η βέλτιστη λύση είναι να αλλάξει προμηθευτή και να μην δεχτεί την αμοιβή.
5060103
Η περίπτωση του "Πονηρού πωλητή" έχει να κάνει όπως φαίνεται και από την εκφώνηση με το ηθικό δίλημμα που τίθεται η Μαρία μετά την ελκυστική προσφορά του πωλητή.
Η Μαρία βρίσκετε μπροστά σε εναλλακτικές πορείες δράσης . Το ποια θα επιλέξει τελικά έχει σίγουρα να κάνει με την ευθύνη που διέπει την Μαρία και κατά πόσο θα μπορέσει η ίδια να έχει αποδοχή του κόστους και των υποχρεώσεων που απορρέουν από την απόφαση της.
Επιπλέον η Μαρία θα πρέπει αφού προσδιορίσει τις πιθανές συνέπειες της επιλογής της , να κατανοήσει ότι άλλη θα είναι ηθικά ορθή αλλά καταστροφική επιλογή και άλλη ηθικά μη ορθή αλλά οικονομικά προσοδοφόρα. Αφού λοιπόν η Μαρία συνειδητοποιήσει την κατάσταση θα πρέπει να αποφασίσει ποιες αξίες και ηθικές αρχές θα λάβει υπόψη στην απόφασή της .
Θα πρέπει να σκεφτεί βάσει κάποιων ηθικών αρχών που διέπουν την κοινωνία μας .Όπως η αρχή σύμφωνα με την οποία αν μια ενέργεια δεν είναι επιτρεπτό να γίνει επανειλημμένα , τότε δεν είναι σωστό να γίνει ούτε μία φορά "Κανόνας του Ολισθηρού Κατήφορου". Επίσης η αρχή που προϋποθέτει ότι κάποιος είναι σε θέση να βάζει τις αξίες σε σειρά προτεραιότητας και να καταλαβαίνει τις επιπτώσεις των διαφόρων εναλλακτικών ενεργειών "Ωφελιμιστική Αρχή".
Συμπερασματικά λοιπόν η Μαρία θα πρέπει να σκεφτεί σοβαρά την προσφορά διότι είναι αρκετά καλή προσφορά και για τα έξοδα της εταιρίας και για τα έσοδα της ίδιας εφόσον ανήκει σε μια εταιρία που σίγουρα ένας από τους στόχους της είναι το κέρδος, αφού όμως πρώτα λάβει υπόψη της την ευθύνη που θα έχει για τα αποτελέσματα της απόφασής και κάνει μια “συζήτηση” με τον ηθικό της κόσμο.
5060024
Θα σύστηνα στη Μαρία να συζητήσει την προσφορά του Νίκου με την εταιρία από όπου ως τώρα προμηθεύεται τις προμήθειες πληροφορικής της εταιρίας. Η ανταγωνιστική του Νίκου εταιρία, μη θέλοντας να χάσει την εταιρία Χ από πελάτη ίσως έκανε στη Μαρία μια ακόμα καλύτερη προσφορά από αυτή του Νίκου. Ακόμα και αν αυτό δεν γινόταν, μιλώντας για την νέα προσφορά με την άλλη εταιρία, η Μαρία θα είχε ακούσει τα επιχειρήματα και των δύο ανταγωνιστικών μεταξύ τους εταιριών και θα της συνέστηνα να πράξει αναλόγως σκεφτόμενη το συμφέρον της Χ και μόνο.
5060012
Σχολιάζοντας το 1% : Αυτό το προσωπικό κέρδος που δίνει ο Νίκος στη Μαρία είναι κάτι με το οποίο επιδιόκει να την κρατήσει ως πελάτη και στο μέλλον ακόμα και αν η εταιρία του θέσει όρους με τους οποίους η Μαρία ή άλλα στελέχη της Χ δεν θα συμφωνούν, ή αν βρεθεί μία άλλη ανταγωνιστική του με καλύτερες προσφορές κ.α. Είναι περισσότερο κάτι που ελπίζει να χρησιμοποιήσει ως ψυχολογικό εκβιασμό εκμεταλεβόμενος το υποσυνήδητο της Μαριάς και την ψευδή αίσθηση που θα της έχουν δημιουργήση οτι χρωστάει στην εταιρία του Νίκου. Το 1% δεν είναι επιχείρημα για να τον επιλέξει. Είναι μια καμουφλαρισμένη ψυχολογική παγίδα.
Αν η Μαρία το αντιληφθεί αυτό θα είναι σε θέση να αποφασίσει αν θα αλλάξει προμηθευτή με μόνο της κριτήριο το τι συμφέρει την Χ. Αν διαλέξει την εταιρία τοθ Νίκου θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη να αποχωρίσει από τη συμφωνία τους όταν αυτή θα πάξει να συμφέρει τη Χ, χώρις να σκεφτεί το "ύπουλο" 1%.
5060012
Στη συγκεκριμένη μελέτη περίπτωσης εκτός από την Μαρία, η οποία σαν άτομο επιδιώκει την μεγιστοποίηση του συμφέροντος της εταιρείας Χ την οποία αντιπροσωπεύει, και του Νίκου που με την σειρά του επιθυμεί να ικανοποιήσει τους δικούς του στόχους για αυξημένες πωλήσεις και της εταιρείας στη οποία εργάζεται, εμπλέκεται και η εταιρεία από την οποία προμηθευόταν η Χ μέχρι τώρα πληροφοριακά αναλώσιμα. Καθένα μέρος επιδιώκει , με βάσει την ωφελιμιστική αρχή , να μεγιστοποιήσει το προσωπικό του συμφέρον και να επιτύχει την μέγιστη ωφέλεια.
Σύμφωνα επομένως με τα παραπάνω η Μαρία θα μπορούσε να αποδεχτεί την πρόταση του Νίκου, καθώς εκ πρώτης όψεως φαίνεται η πιο συμφέρουσα για την εταιρεία της αλλά και για την ίδια. Το καλύτερο όμως που θα μπορούσε να πράξει η Μαρία σαν υπεύθυνη προμηθειών της Χ είναι να ερευνήσει καταρχάς την πρόταση του Νίκου για την αξιοπιστία της χωρίς να επηρεάζεται από το θέμα του μπόνους 1%. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν “σκοτεινά σημεία “ στην πρόταση του Νίκου το η βέλτιστη απόφαση της Μαρίας θα ήταν να κοινοποιήσει την πρόταση της εταιρείας του Νίκου στον υπάρχον προμηθευτή της και να οργανώσει μια μορφή διαγωνισμού μεταξύ των δύο ανταγωνιστικών προμηθευτών. Έτσι είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο , μέσω του διαγωνισμού, να προκύψουν ακόμα πιο συμφέρουσες προτάσεις για την προμήθεια αναλώσιμων εκατέρωθεν των ανταγωνιστικών προμηθευτών που θα ωφελήσουν από άποψη κόστους και ωφέλειας την εταιρεία Χ και θα ικανοποιήσουν έτσι με τον καλύτερο τρόπο τον ωφελιμιστικό κανόνα. Ταυτόχρονα η Μαρία δεν θα παραβιάσει τον χρυσό ηθικό κανόνα καθώς κοινοποιώντας την πρόταση του Νίκου στον υπάρχον προμηθευτή της δεν διαταράσσονται οι σχέσεις τους και δεν δημιουργούνται θέματα άτυπου ανταγωνισμού. Επιπλέον η Μαρία σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει αν επιτρέψει την ύπαρξη προσωπικών μπόνους στις διάφορες προσφορές καθώς θα διαταραχθούν τόσο οι σχέσεις της εταιρείας Χ με τους προμηθευτές της αλλά και της Μαρίας με τους συναδέλφους της παραβιάζοντας με αυτό τον τρόπο τον κατηγορηματικό κανόνα και τον χρυσό ηθικό κανόνα.
5060114
Στην εταιρία Χ, η Μαρία υπεύθυνη προμηθειών προσεγγίστηκε από τον πωλητή αναλωσίμων πληροφοριακών συστημάτων Νίκο, ο οποίος της προσέφερε σημαντική έκπτωση για τα συστήματα που προμηθεύεται η Χ από ανταγωνιστές και επιπλέον ποσοστό 1% επί των παραγγελιών που πάρει, στην Μαρία.
Το δίλημμα που προκύπτει αφορά την απόφαση της Μαρίας για συνέχεια της συνεργασίας με την υπάρχουσα εταιρία προμήθειας συστημάτων ή για σύναψη νέας συνεργασίας με την εταιρία του Νίκου και αποδοχή ή απόρριψη του επιπλέον ποσοστού. Στην πρώτη περίπτωση η Χ θα συνεχίσει μία ήδη καλή συνεργασία με γνωστή εταιρία όμως θα χάσει τα οφέλη από τη σημαντική έκπτωση που είναι διατεθειμένη να κάνει η εταιρία του Νίκου. Επιπρόσθετα, το θέμα της προσφοράς επιπλέον ποσοστού στην Μαρία είναι πολύ λεπτό καθώς δε θεωρείται μία ορθή και ¨ηθική¨ συμπεριφορά από έναν εργαζόμενο και θα μπορούσε να προκαλέσει προστριβές μέσα στην εταιρία Χ.
Η απόφαση της Μαρίας θα πρέπει να είναι η αποδοχή της προσφοράς της συνεργασίας με την εταιρία πληροφοριακών συστημάτων του Νίκου ακολουθούμενη όμως με την απόρριψη του επιπλέον ποσοστού 1%, έτσι ώστε να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατόν προς όφελος της Χ.
5050063 Μιχαηλίδου
Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το δίλημμα που τίθεται στην παρούσα μελέτη περίπτωσης θα ακολουθήσω τα πέντε βήματα ανάλυσης του ηθικού διλήμματος.
• Η υπάρχουσα κατάσταση είναι η εξής: η Μαρία που είναι υπεύθυνη προμηθειών σε μια εταιρεία Χ επικοινώνησε με το Νίκο, ο οποίος είναι πωλητής αναλώσιμων πληροφοριακών συστημάτων, με σκοπό την πραγματοποίηση μιας συνεργασίας. Ο Νίκος της προτείνει μια πολύ σημαντική έκπτωση στα βασικά αναλώσιμα, προσπαθώντας να την πείσει να απομακρυνθεί από την ήδη προμηθευτική εταιρεία με την οποία η εταιρεία της έρχεται σε επαφή και είναι ανταγωνιστική της εταιρείας του Νίκου. Επιπλέον, ο Νίκος προσφέρει στην Μαρία μια ανταμοιβή 1% ούτως ώστε να καλύψει τα έξοδα που συνεπάγεται η αλλαγή του προμηθευτή. (Όλα αυτά τα στοιχεία παρέχονται από τις βασικές γραμμές της μελέτης περίπτωσης.)
• Το δίλημμα λοιπόν στο οποίο βρίσκεται η Μαρία είναι αν τελικά θα συμφωνήσει να συνεργαστεί με το Νίκο, γνωρίζοντας πως η προσφορά του είναι ιδιαίτερα πλεονεκτική για την εταιρεία της στο σύνολο. Παρόλα αυτά θα αναγκαστεί να σταματήσει τη συνεργασία της με τον ήδη υπάρχοντα προμηθευτή κερδίζοντας μάλιστα και κάποια χρήματα προσωπικά η ίδια σε βάρος των υπολοίπων εργαζομένων κυρίως, καθώς είναι πολύ πιθανό να θεωρήσουν την πράξη της ανέντιμη. Ουσιαστικά καλείται να αξιολογήσει την δέσμευσή της απέναντι στην εταιρεία της και κατά πόσο λειτουργεί προς όφελος δικό της ή του συνόλου. Συγκρούονται λοιπόν κάποιες ανώτερες αξίες. Ειδικότερα, με βάση την κατηγορηματική επιλογή, αν μια ενέργεια δεν είναι σωστή για όλους, τότε δεν είναι για κανέναν ( χρηματική αποζημίωση της Μαρίας) . Ωστόσο, η ωφελιμιστική αρχή μας προτρέπει να επιλέγουμε την ενέργεια που έχει μεγαλύτερη ή υψηλότερη αξία. Στην προκειμένη περίπτωση, η αρχή αυτή εμφανίζεται στην έκπτωση των αναλώσιμων.
• Τα ενδιαφέροντα μέρη της μελέτης περίπτωσης είναι η εταιρεία Χ, η Μαρία και ο Νίκος ο νέος και ήδη υπάρχων προμηθευτής. Η εταιρεία Χ επιδιώκει να έχει συνεργάτες που τις προσφέρουν κατάλληλα και ποιοτικά προϊόντα σε καλές τιμές για εξοικονόμηση κόστους. Από την άλλη μεριά ο Νίκος μέσα από την εταιρεία του που είναι ο νέος πιθανός προμηθευτής, προσπαθεί να κλείσει μια επικερδή νέα συμφωνία, μέσα από προσφορές και εκπτώσεις που μακροπρόθεσμα θα του αποφέρουν υψηλά ποσοστά κέρδους. Τέλος, η Μαρία βρίσκεται στο κέντρο των δύο αυτών μερών και καλείται να επιλέξει την αλλαγή ή όχι του παλιού προμηθευτή, έχοντας ως δέλεαρ, την χρηματική ανταμοιβή από τη μεριά του Νίκου.
• Οι επιλογές λοιπόν της Μαρίας, ως υπεύθυνης προμηθειών της εταιρείας Χ είναι οι εξής :
1. Να αποδεχτεί την πρόταση του Νίκου ( έκπτωση και 1% ανταμοιβή, με αλλαγή προμηθευτή και σύγκρουση αξιών).
2. Να αποδεχτεί την έκπτωση που της προσφέρει η εταιρεία του Νίκου αλλά παράλληλα να ενημερώσει την εταιρεία της για το 1% bonus ζητώντας από το Νίκο να το ενσωματώσει στην γενική έκπτωση.
3. Να απορρίψει την πρόταση του Νίκου.
• Κατά την άποψή μου, η πιο λογική και βέλτιστη επιλογή είναι η δεύτερη. Δηλαδή, η Μαρία αλλάξει τον υπάρχοντα προμηθευτή καθώς ο νέος προσφέρει μεγαλύτερη αξία στην εταιρεία της ( ωφελιμιστική αρχή) και ταυτόχρονα ισχύει η θετική προσέγγιση του Χρυσού κανόνα ( κάνε στους άλλους αυτό που θα ήθελες να κάνουν αυτοί σε σένα). Παράλληλα, η Μαρία αντιμετωπίζει το ηθικό της δίλημμα και δεν δημιουργεί πρόβλημα στις σχέσεις της με τον εργοδότη της και τους συνεργάτες της, καθώς παρουσιάζεται ειλικρινής και έντιμη. Έτσι οι σχέσεις τώρα είναι πιο ουσιαστικές και δυνατές, αυξάνοντας την εμπιστοσύνη απέναντί της.
m 5060038
Το πρώτο βήμα που θα πρέπει να κάνει η Μαρία είναι να έρθει σε επαφή με τον κύριο πωλητή αναλωσίμων πληροφοριακών συστημάτων που έχει η εταιρία και να συζητηθεί κάποια καλύτερη προσφορά που θα μπορούσε να έχει στα βασικά αναλώσιμα που προμηθεύεται η εταιρία. Αν δεν υπάρξει καμία προσφορά ή δεν είναι αρκετά ικανοποιητική σαφώς θα πρεπει να στραφεί στον καινούριο τους πωλητή, από τον οποίο θα έρθει μία σημαντική εξοικονόμηση. Η Μαρία θα πρέπει επίσης να τηρήσει μία ηθική στάση και να μη δεχτεί την πρόταση για το 1% των παραγγελιών, για την αποφυγή συγκρούσεων μέσα στην επιχείρηση αλλά και τον κίνδυνο που ίσως δημιουργηθεί στη θέση της ως υπεύθυνη προμηθειών που κατέχει στην επιχείρηση.
Συγνώμη...κατι ξέχασα....
5050014 (από το παραπάνω κείμενο)
Η Μαρία από τη στιγμή που εργάζεται και πληρώνεται απο την επιχείρηση χ, είναι μέλος της ΄΄οικογένειας ΄΄ της επιχείρησης χ και δε πρέπει να φερθεί σαν να είναι ένα ανεξάρτητο άτομο από την χ. Ακόμη η αλλαγή προμηθευτή είναι μια σημαντική απόφαση και θα επηρεάσει όλη την επιχείρηση. Οπότε η Μαρία καλό θα ήταν να μην πάρει την απόφαση μόνη της αλλά να αποφασίσει με τα υπόλοιπα διοικητικά στελέχη της επιχείρησης αν τελικά η αλλαγή προμηθευτή ειναι συμφέρουσα για την επιχείρηση η οχι. Με βάση το χρυσο κανόνα, να μην κάνεις ότι δε θέλεις να σου κάνουν, οφείλει να τους ενημερώσει πλήρως και για το ποσοστό που της προσέφεραν ώστε να ειναι απόλυτα ειλικρινής, όπως θα ήθελε και η ίδια να πράξει κάποιος άλλος αν θα ήταν στη θέση της. Ετσι, θα αποφύγει και τον κίνδυνο να χάσει την εμπιστοσύνη της επιχείρησης αν κανει κατι κρυφά αλλά τελικά μαθευτεί. Αν τελικά προχωρήσουν σε συμφωνία με την εταιρεία του Νίκου θα αποφασιστεί από όλα τα στελέχη τι θα γίνει με το ποσοστο.απο εκέι και πέρα η επιχείρηση ,μέσω της Μαρίας, οφείλει να ενημερώσει τους υπαρχοντες προμηθευτές και να μη σπάσει αμεσα τη συμφωνία που έχει μαζί τους και παλι με βαση το χρυσο το κανονα, αφου καμία επιχείρηση δε θέλει να χαλάνε χωρίς προειδοποίηση οι συμφωνίες που έχουν με συνεργαζόμενες επιχειρήσεις.Αν οι υπάρχοντες προμηθευτές δε μπορέσουν να κάνουν μια εξίσου δελεαστική προσφορα τότε η χ μπορεί να προχωρήσει σε συμφωνία με την εταιρεία του Νίκου.
5060126
Για να απαντήσουμε στη Μαρία, πρέπει να εξετάσουμε την κατάσταση ολοκληρωτικά. Αρχικά, λοιπόν, η υπάρχουσα κατάσταση έχει ως εξής: η Μαρία που είναι υπεύθυνη προμηθειών της εταιρείας Χ, δέχτηκε μια πάρα πολύ δελεαστική έκπτωση για βασικά αναλώσιμα πληροφοριακών συστημάτων από το Νίκο, που δουλεύει σε ανταγωνιστική εταιρεία προμηθειών από αυτή που συνεργάζεται έως τωρα η εταιρεία Χ. Παράλληλα, όμως, της προσέφερε και μια επιπλέον αμοιβή στη μορφή ποσοστού, της τάξεως του 1% αν κατάφερνε να αλλάξει προμηθευτή στην εταιρεία.
Αναμφισβήτητα, η έκπτωση που προσφέρει ο Νίκος στη Μαρία είναι συμφέρουσα για την εταιρεία Χ αλλά η Μαρία βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πολύ μεγάλο δίλλημα:"να δεχτεί ή όχι το ποσοστόn που της προσφέρει?"
Τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι τα εξής: η εταιρεία Χ η οποία επιδιώκει το μεγαλύτερο συμφέρον της (δηλ. ποιοτικά προϊόντα σε όσον το δυνατόν καλύτερη τιμή), η Μαρία που επιδιώκει το συμφέρον της εταιρείας της και κατ' επέκταση το δικό της, ο Νίκος που αποβλέπει στο συμφέρον της δικής του εταιρείας και επιθυμεί να αποκτήσει ένα νέο πελάτη και να αποκομίσει τις όποιες απολαβές από μια τέτοια επιτυχία και τέλος ο υπάρχον προμηθευτής που επιδιώκει να παραμείνει στην εταιρεία Χ.
Οι λογικές επιλογές που έχει η Μαρία είναι οι εξής:Πρώτον, να παραμείνει στον υπάρχοντα προμηθευτή και αν είναι δυνατό να επαναδιαπραγματευτεί μαζί του τη συμφωνία τους. Δεύτερον, να δεχτεί την προσφορά του Νίκου ως έχει η οποία συμφέρει και την εταιρεία αλλά και την ίδια, κάτι που μας παραπέμπει στην "Ωφελιμιστική Αρχή" σύμφωνα με την οποία "επιλέγουμε την ενέργεια που επιτυγχάνει τη μεγαλύτερη αξία" ( και άρα εδώ ο επιπλέον μισθός) ή τρίτον, να δεχτεί την προσφορά του Νίκου αποφεύγοντας τον προσωπικό της χρηματισμό και ακολουθώντας την "Κατηγορηματική Επιλογή" του Καντ, σύμφωνα με την οποία "όταν μια ενέργεια δεν είναι σωστή για όλους ,τότε δεν είναι για κανένα".Δηλαδή , η Μαρία δε θα ήθελε οι συνάδελφοι της (όλοι)να χρηματίζονται γιατί έτσι καταλαβαίνουμε πως δε θα λειτουργούσε σωστά η επιχείρηση και άρα δεν είναι σωστό και για τη Μαρία.
Συνεπώς, λοιπόν, από τα παραπάνω, θα συμβούλευα τη Μαρία να δεχτεί την προσφορά του Νίκου καθώς είναι συμφέρουσα για την εταιρεία της αλλά να μη δεχτεί το μισθό που της προσφέρει.Έτσι, και η εταιρεία της θα βγεί κερδισμένη ενώ και η ίδια θα ξέρει πως έκανε σωστά τη δουλειά της. Εξάλλου, η έξυπνη αυτή επιλογή της σίγουρα θα εκτιμηθεί από την εταιρεία της και πιθανότατα να έχει άλλες καλύτερες και μεγαλύτερες απολαβές (bonus, προαγωγή, αύξηση μισθού κτλ).
m5060053
Αν και τα περισσότερα σημεία της περίπτωσης αυτής έχουν καλυφθεί από τους προηγούμενους, θα καταθέσω και εγώ την δική μου άποψη.
Το δίλημμα της Μαρίας δεν είναι αν θα αλλάξει εταιρεία παροχής αναλώσιμων αλλά αν θα παραμείνει πιστή στις αρχές της εταιρείας στην οποία εργάζεται.
Τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι η εταιρεία Χ, η Μαρία, ο Νίκος και η εταιρεία που εργάζεται ο Νίκος, οι οποίοι ενδιαφέρονται για την έκβαση της διαπραγμάτευσης καικατά κύριο λόγο, η Μαρία θα πρέπει να ανταπεξέλθει και στις απαιτήσεις όλων. Σύμφωνα λοιπόν με την ωφελιμιστική αρχή, η Μαρία θα πρέπει να δεχτεί την επιπλέον προμήθεια που της προσφέρεται και εφόσον η προσφορά της νέας εταιρείας είναι επικερδής για την εταιρεία Χ, όμως σύμφωνα με τον κανόνα του ολισθηρού κατήφορου, δεν πρέπει να δεχόμαστε προσφορές οι οποίεσ μπορούν να γίνουν μόνο μια φορά και δεν μπορούν να γίνουν επανειλημμένα.
Έτσι, η Μαρία, μένοντας πιστή στις γενικές παραδοχές της εταιρείας της και προσπαθώντας να ικανοποιήσει όλους τους ενδιαφερόμενους, θα πρέπει να δεχτεί την μεγάλη προσφορά με την έκπτωση που της προσφέρεται, αρνούμενη όμςσ την επιπλέον προμήθεια της τάξης του 1%, κάνοντας γνωστό και στην νέα εταιρεία ότι δεν αρκεί κάποιος να "χρηματιστεί" για να γίνουν οι διαπραγματεύσεις καλύτερα. αρκεί η προσφορά του να είναι συμφέρουσα για όλους.
Θανασούλιας Στέφανος, 5060040
Η Μαρία που είναι υπεύθυνη προμηθειών δέχθηκε μια προσφορά από τον Νίκο,ένα πωλητή αναλώσιμων πληροφοριακών συστημάτων.Η προσφορά αυτή περιλαμβάνει σημαντική έκπτωση στις προμήθειες αναλώσιμων πληροφοριακών συστημάτων και επιπλέον προσωπική αμοιβή ύψους 1% επί των παραγγελιών.
Το δίλημμα της Μαρίας συνοψίζεται στην αποδοχή ή μη της δελεαστικής προσφοράς του Νίκου και κατά συνέπεια της αλλαγής ή μη προμηθευτή.Ειδικότερα η Μαρία εστιάζει στο αν είναι σωστό από ηθικής πλευράς να λάβει την προσωπική αμοιβή που της προτάθηκε,χωρίς κάτι τέτοιο να ερμηνευτεί ως προσπάθεια χρηματισμού.
Εάν η Μαρία αποδεχθεί την αμοιβή,δεδομένου ότι θα αποδεχτεί την αλλαγή προμηθευτή, η οποία συνεπάγεται σημαντική χρηματική εξοικονόμηση για την επιχείρηση που εργάζεται, τίθεται θέμα αρχών και εργασιακής δεοντολογίας.Αν μια ενέργεια δεν είναι σωστή για όλους δεν είναι σωστή για κανένα, λένε,ποια είναι όμως σωστή για τη Μαρία?
Η προσωπική μου άποψη σχετικά με αύτό το δίλημμα είναι ότι η Μαρία οφείλει να πράξει ό,τι πράξει αφού ενημερώσει τους ανώτερούς της.Ο καθένας θα έμπαινε στον πειρασμό να αποδεχτεί ένα επιπλέον εισόδημα, και πολύ περισσότερο όταν αυτό κατέχει και την κάλυψη του 'πιο φθηνού προμηθευτή', αυτό όμως δεν θα ήταν σαφώς το ηθικά αποδεκτό.Ηθικά αποδεκτή συμπεριφορά και μάλλον δύσκολα επιτεύξιμη είναι η μη αποδοχή της προσωπικής αμοιβής, ωστόσο για την ικανοποίηση και των δύο άμεσα εμπλεκόμενων μερών, δηλαδή της Μαρίας και της εταιρίας της,ως πιο κοντά στον ηθικό κώδικα είναι η κίνηση ενημέρωσης της εταιρίας από την πλευρά της Μαρίας για την προσφορά και η από κοινού απόφαση για το θέμα.
5060097
Στη συγκεκριμένη περίπτωση,η Μαρία, υπεύθυνη προμηθειών της εταιρίας Χ, δέχεται μία δελεαστική προσφορά από το Νίκο, που είναι πωλητής αναλώσιμων ΠΣΔ, ώστε να λήξει τη μέχρι τώρα συνεργασία της εταιριας της με ανταγωνίστρια αυτής του Νίκου.
Το δίλημμα της Μαρίας δεν έγκειται τόσο στην αλλαγή προμηθευτή, δεδομένου ότι η προσφορά του Νίκου είναι πιο συμφέρουσα, λόγω της έκπτωσης που παρέχει στην εταιρία της Μαρίας, όσο στην αποδοχή ή μη από τη Μαρία του ποσοστού επί των πωλήσεων (1%) που της παρέχεται ως προσωπική ανταμοιβή, μίζα δηλαδή.
Πιο συγκεκριμένα,η προσφορά του Νίκου φαίνεται καλύτερη από τον ανταγωνισμό για την επιχείρηση, δεδομένης της καλύτερης τιμής της και προφανώς με ίδιο ποιοτικό και ποσοτικό περιεχόμενο εφόσον δε μας δίνεται κάποια διαφορά στα δεδομένα.Αυτό θα πρέπει, βέβαια , να εξεταστεί από τη Μαρία, αλλά δεν τον θεωρώ πρώτιστης σπουδαιότητας παράγοντα.
Η αποδοχή ή μη , όμως, από τη Μαρία της μίζας που της προσφέρει ο Νίκος,είναι κατά τη γνώμη μου το θέμα που συνιστά το ηθικό δίλημμα.
Θεωρώντας ως πρώτο και σημαντικότερο παράγοντα την αξιοπρέπεια και το σεβασμό από τη Μαρία της εταιρίας της και των ανθρώπων αυτής, διαφωνώ κάθετα με την αποδοχή της προσωπικής ανταμοιβής.Αυτό, βέβαια, δε χρειάζεται να συνεπάγεται απόρριψη ολοκληρου του πακέτου της προσφοράς. Γνωρίζοντας , βέβαια -αλλά χωρίς να συμμερίζομαι- τη σημερινή ανάγκη ανάδειξης των στελεχών μέσω του ονόματος που "στήνουν" εντός της εταιρίας τους, ώστε να προωθήσουν τον εαυτό τους και τα συμφέροντα τους σε καιρούς έντονης αβεβαιότητας και ανταγωνισμού, θα κατανοούσα το ενδεχόμενο να πάρει η Μαρία τη μίζα και να το πει, εντέλει, στα υπόλοιπα στελέχη, ώστε να αναγνωρίσουν το εργασιακό ήθος της. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι θεωρώ την αξιοπρέπεια το σημαντικότερο παράγοντα και έτσι απορρίπτω όποια άλλη πράξη πέραν της απόρριψης του ποσοστού.Τέλος, όσοσν αφορά τυχόν αμφιβολίες σχετικά με το αν όντως αξίζει την επιπλέον ανταμοιβή η Μαρία λόγω της επιπλέον δουλειάς που έκανε, θεωρώ πως αυτή η άποψη αντιτίθεται στο λόγο ύπαρξης της μισθοδοσιας της από την εταιρία.
5060023
Η Μαρία καλείται να αποφασίσει εάν θα αγοράσει αναλώσιμα πληροφοριακά συστήματα από το Νίκο ή όχι. Δεδομένου ότι δημιουργείται εξοικονόμηση για την εταιρεία Χ της Μαρίας σε περίπτωση αλλαγής προμηθευτή , είναι σαφές ότι η υπεύθυνη προμηθειών θα ήταν καλό να προτιμήσει την εταιρεία του Νίκου.
Το ηθικό δίλλημα, δημιουργείται όμως, στην προσωπική αμοιβή τάξεως 1% επί των παραγγελιών που προσέφερε ο Νίκος στη Μαρία ώστε να τη δελεάσει να προτιμήσει την εταιρεία του. Από τη μια πλευρά η Μαρία θα ωφεληθεί οικονομικά, από την άλλη διακινδυνεύει να εκτεθεί στην επιχείρηση στην οποία εργάζεται.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι ο Νίκος, ο πωλητής, η Μαρία, η υπεύθυνη προμηθειών και κατ'επέκταση η εταιρεία Χ στην οποία εργάζεται. Με την αποδοχή της συγκεκριμένης προσφοράς ωφελούνται και οι τρεις.Η κύρια επιδίωξη του Νίκου είναι να πραγματοποιηθεί η πώληση και της Μαρίας να ωφελιθεί οικονομικά. Αυτό που πρέπει να λάβουμε υπόψη είναι αν η αμοιβή 1% είναι όντως ωφέλιμη , καθώς θέτει σε κίνδυνο την μετέπειτα πορεία της στην επιχείρηση Χ. Με όποια και από τις βασικές ηθικές αρχές και αν εξετάσουμε το συγκεκριμένο δίλημμα, θα καταλήξουμε στο ότι είναι προτιμότερο να αρνηθεί την αμοιβή που της προσφέρει ο πωλητής. Για παράδειγμα, έχει μεγαλύτερη αξία μια προαγωγή στην επιχείρηση Χ, παρά η αμοιβή 1% από τον πωλητή(ωφελιμιστική αρχή). Επίσης, το να δωροδοκηθεί με τέτοιο τρόπο ενέχει κίνδυνο και μεγάλο κόστος σε περίπτωση που μαθευτεί (αρχή της αποφυγής του κινδύνου).
Έτσι, λαμβάνονας υπόψη και το συμφέρον της εταιρείας Χ, θα σύστηνα στη Μαρία να αρνηθεί την προσωπική αμοιβή, αλλά να ζητήσει να προσφερθεί το ίδιο ποσοστό στην εταιρεία με τη μορφή έκπτωσης. Αυτή η επιλογή ικανοποιεί τόσο το Νίκο (επιτυχής πώληση), όσο και τη Μαρία (κερδίζει την εκτίμηση των προϊσταμένων της εργαζόμενη που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εταιρείας ή ενδεχομένως μια αυξηση στο μισθό) και , φυσικά, την εταιρεία Χ (συμφέρουσα προσφορά στα αναλώσιμα πληροφοριακά συστήματα,αύξηση περιθωρίου κερδών)
(5060067)
Η Μαρία είναι υπεύθυνη προμηθειών στην εταιρεία Χ. Ο Νίκος που είναι πωλητής αναλωσίμων πληροφοριακών συστημάτων της έκανε μια δελεαστική προσφορά. Της δίνει σημαντική έκπτωση στα βασικά αναλώσιμα που προμηθεύεται η Χ από ανταγωνιστική εταιρεία του Νίκου. Επίσης προσφέρει στην Μαρία προσωπικά ποσοστό 1% επί των παραγγελιών που θα του δώσει.
Το αρχικό δίλημμα στο οποίο μπαίνει η Μαρία είναι αν τελικά θα προτιμήσει τον Νίκο για να την προμηθεύει αναλώσιμα, από τους ανταγωνιστές. Αν τελικά αποφασίσει ο Νίκος να είναι ο προμηθευτής της εταιρείας της, προκύπτει ένα δεύτερο ηθικό δίλημμα. Δηλαδή αν θα πρέπει να δεκτεί ή όχι να χρηματιστεί παίρνοντας 1% ποσοστό επί των παραγγελιών.
Τα ενδιαφερόμενα μέρη σε αυτή την κατάσταση είναι η Μαρία, ο Νίκος, η εταιρεία Χ, η εταιρεία του Νίκου και οι ανταγωνιστές του προμηθευτές. Η εταιρεία της Μαρίας η Χ επιδιώκει να μειώσει τα κόστη της και σύμφωνα με την ωφελιμιστική αρχή επιλέγει την ενέργεια που επιτυγχάνει την μεγαλύτερη αξία. Η Μαρία τώρα σε προσωπικό επίπεδο πρέπει να σκεφτεί πως θα πράξει με την δελεαστική προσφορά του Νίκου.Θα πρέπει να σκεφτεί καλά χωρίς να νοιάζεται μόνο για τον εαυτό της. Σύμφωνα με την κατηγορηματική επιταγή του Εμμανουήλ Κάντ, αν μία ενέργεια δεν είναι σωστή για όλους τότε δεν είναι σωστή για κανένα.
Σύμφωνα με τα παραπάνω θα ήταν φρόνινο η Μαρία αφού συζητήσει με τους τωρινούς της προμηθευτές και δει ότι δεν της προσφέρουν κάποια μείωση στην τιμή, να επιλέξει τον Νίκο για προμηθεθτή αφού της δίνει μεγάλη έκπτωση σκεπτόμενη το καλό της εταιρείας Χ. Όσον αφορά τα χρήματα σε προσωπικό επίπεδο θα πρέπει να φερθεί σαν σωστή επαγγελματίας και να εξηγήσει ότι επιλέγει την έκπτωση για την ευημερία της Χ. Όμως δεν θα μπορούσε να δεκτεί χρήματα αφού δεν της το επιτρέπουν οι αρχές της αλλά και κάτι τέτοιο θα ήταν ενάντια στις αξίες της εταιρείας στην οποία εργάζεται και της δείχνει εμπιστοσύνη.
Σαν συνέπεια αυτών των επιλογών η εταιρεία Χ θα εξοικονομήσει αρκετά χρήματα και η Μαρία θα έχει φερθεί ηθικά σωστά απέναντι στον εαυτό της, την εταιρεία της και τους συναδέλφους της.
ΑΣΠΙΩΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ - 5060010
Δημοσίευση σχολίου